Our first stop was at the Coffeeshop!

Na een voorspoedige reis van het Lake District naar Wales, stopten we in Llandudno. In dit mooie kustplaatsje gingen we eerst wat eten bij Tiffany's (naast Coffee Shop waren ze ook erg goed in lunchgerechten).

Daarna konden we er weer tegen en gingen we aan de wandel. Eerst kwamen we langs wat winkeltjes,

 mooi gekleurde hotels

en toen bij de Ierse Zee.

Natuurlijk moesten daar wat plaatjes geschoten worden; bij de zee is het altijd mooi...

Vlak langs de kust stonden ook prachtig huizen.

Toen was het tijd voor de 700 m lange pier. Helaas was de pier wat vervallen en kermisachtig geworden, maar toch was het leuk om er een rondje over te maken.

En natuurlijk moesten er nog wat Engelse souvenirtjes gekocht worden voor Anne Laura en haar vriendinnen en voor Freek.

Op naar ons hotel in Betws-y-Coed! Ongeveer een half uur later stonden we daar voor de deur. We hebben een soort appartementje, best leuk, met in de achtertuin de trein (wat minder leuk).

We hebben al een rondje gemaakt door het plaatsje en natuurlijk moesten we nog een hapje eten. Al regende het, onder een grote parasol met terrasverwarming, was het toch goed toeven.

Tot grote vreugde van de kinderen is er bij dit hotel een zwembad, dat ook nog op de goede tijd open is! Jullie begrijpen waar ze nu zijn...

De achtergrond is weer terug...

Kendal - Lake District

We zijn ondertussen gearriveerd in The Castle Green Hotel in Kendal! 

Vanochtend om 9.00 uur leverden we de sleutels in bij de receptie van het Loch Lomond Holiday Park en vertrokken we naar het Lake District. 

 Onderweg passeerden we Glasgow

en bekende plaatsen als Lockerbie, Gretna Green en natuurlijk Hadrian's Wall.

Op bevel van keizer Hadrianus werd in het jaar 120 begonnen aan de bouw van een 117 km lange muur door Noord-Engeland. Deze moest de noordgrens van de provincie Brittania, tevens de noordwestgrens van het Romeinse Rijk, markeren en versterken. Om de mijl lagen er bemande posten, om de 5 mijl (8 km) stonden grote torens, later forten. Toen het rijk uiteenviel werd de muur in 383 verlaten, maar er zijn nog veel delen over. In 1987 werd de muur Unesco Werelderfgoed. 

Eerst bekeken we een stuk muur bij Poltross Burn Milecastle.

en later bij Cawfields (daar waren meer bezoekers...)

Nadat we bij de Hadrian's Wall gekeken hadden, was het hoog tijd om een hapje te gaan eten. We zouden stoppen bij de eerste beste gelegenheid. We hoefden alleen de weg over te steken en daar was de Milecastle Inn. We hebben daar heerlijk en overvloedig gegeten, want ze hadden geen lunchgerechten...

Daarna reden we weer verder over de snelweg richting Carlisle. Hier ziet het er niet zo bijzonder uit, dachten we... Tot we van de snelweg afgingen en richting de noordelijke meren van het Lake District reden. Wat prachtig is het daar! (En ook wel een beetje erg toeristisch..)

Na de prachtige route langs de meren, reden we de Kirkstone Pass richting ons hotel in Kendal.

Ongelooflijk hoeveel muurtjes er daar langs de weg staan.

Vlak voor ons hotel reden we een doodlopende weg in. De navigatie liet ons even in de steek, maar direct kwam er een behulpzaam Engels echtpaar aan, om ons de goede weg te wijzen. Ze waren erg vriendelijk en wilden direct weten waar we vandaan kwamen.

Na even relaxen in onze hotelkamer, hebben we (alweer) heerlijk gegeten in Alexanders' Pub. Daarna maakten we nog een rondje door de grote tuin van ons hotel. Deze foto is weer speciaal voor ma:

Uitzicht vanuit het hotel:

Nu is het alweer bijna bedtijd, want na het ontbijt vertrekken we richting Betws-y-Coed in Noord-Wales. 

 Jullie reacties worden door ons allemaal gelezen hoor. Ook al reageren we niet (altijd), we vinden het wel erg leuk!! 

Groetjes van ons allemaal!

Dumbarton Free High Church

Jan is een echte zondagsschrijver, dus hierbij zijn bijdrage over de beide kerkdiensten:

We bezochten zondag 29 juli tweemaal de Free High Church aan de Latta Street in Dumbarton. Deze kleine, vergrijsde gemeente heeft geen eigen predikant. We werden er gastvrij ontvangen, kregen van zo ongeveer alle bezoekers (zo'n 15 naast ons zestal) een hand en in de avonddienst was er zelfs een woord van welkom vanaf de kansel voor de Hollandse gasten. 

In beide diensten ging voor dr. T. MacKay (hoogleraar in de psychologie) die hier regelmatig voorgaat. In de ochtenddienst sprak hij over de verzoeking van Jezus in de woestijn. Hij houdt hier een serie preken over en schrijft er ook een boek over. Deze ochtend ging hij, vanuit de vraag waarom de verschillende evangeliën hetzelfde verhaal zo verschillend (of niet) behandelen, vooral in op de redenen waarom er eigenlijk vier verschillende evangeliën zijn en wat hun invalshoek is. 

In de avonddienst sprak hij over de vraag gesteld in Hooglied 5:9. Hij ging er achtereenvolgens op in wat tot deze vraag brengt, wat het antwoord op deze vraag is en wat het effect van dit antwoord is. In de diensten werden onder leiding van een voorzanger en zonder muziekinstrumenten psalmen uit het Scottish Psalter en (eenmaal) uit de nieuwere Sing Psalms gezongen. Het klonk prachtig, regelmatig meerstemmig. Meezingen van deze melodieën was voor ons, aan de Geneefse psalmen gewend, echter wel lastig, ook al omdat het boek alleen de tekst en dus niet de melodie bevatte.

Boottocht naar Balmaha (helaas niet de Bahama's!)

Vanochtend zijn we rustig aan begonnen, rond 9.30 uur zaten we aan het ontbijt. Een uurtje later vertrokken we met de auto naar Luss.

Daar zijn we aan boord gestapt van een rondvaartboot om een tocht te maken over Loch Lomond naar Balmaha.

En deze foto vond ik zelf wel erg mooi (in werkelijkheid was het nog mooier):

Toen we in Balmaha aan kwamen begon het heel erg hard te regenen (wat het helaas een groot deel van de dag bleef doen). We doken gauw de Oak Tree Inn in, net zoals heel veel andere mensen... 

Na een kop koffie met een scone met jam en cream zagen we het weer helemaal zitten!

We starten onze wandeling dan ook vol goede moed. Na een behoorlijke klim bleek dat onze conditie niet optimaal is (zacht uitgedrukt...). Het regenachtige weer zorgde voor gladde paadjes en maakte het ook niet zo eenvoudig.

Het uitzicht maakte een hoop goed!!

Rond 15.00 uur waren we weer bij de aanlegsteiger terug en moesten we tot 15.30 uur wachten voordat we weer opgepikt werden door de boot. Ondertussen kwam er nog een bruidspaar foto's maken op de pier, dus dat gaf de nodige afleiding. De fotograaf liet de bruid op blote voeten over de ijzeren, glibberige steiger lopen... Niet erg goed voorbereid volgens ons. En de bruidegom bekommerde zich alleen over het bruidsboeket.

En deze waarschuwing spreekt voor zich, denk ik...

Tot morgen!