vrijdag 30 juli 2021

De Alde Feanen

 Er zijn enorm veel beekjes, vaarten, sloten, plassen en meren in de provincie Friesland. Vandaag was het dan ook tijd om de omgeving eens vanaf het water te bekijken.
Iets na 9.00 uur vertrokken we richting Earnewâld, waar we bij It Wiid een Antaris fifty5 sloep gehuurd hadden met de naam: De Dames van Harinxma.

We namen de groene route: vanuit Earnewâld richting het zuiden, via Akkrum, Jirnsum naar Grou en via een stukje Prinses Margrietkanaal weer retour nar Earnewâld.

Nog even een korte instructie (zeilen gaat voor spier, gaat voor motor!) en dan kunnen we op pad.

Schipper Arjen en schipper Jorina loodsten ons met navigator Jan veilig door de woelige Friese wateren, onder bruggen door, over aquaducten en door sluizen. En vooral om en langs de overige 'watergebruikers'.












Earnewald ligt in Nationaal Park De Alde Feanen (de oude venen) een natuurgebied met een rijke historie. Dit gebied bestaat uit een gevarieerd laagveenmoeras met meren, veenplassen, petgaten, trilvenen, rietlanden, dotterbloemhooilanden en moerasbessen.
Er komen meer dan 500 soorten hogere planten voor, waaronder verschillende soorten zeggen en orchideeën en er broeden meer dan honderd verschillende soorten vogels.
Al met al genoeg te zien dus onderweg!

















Een blokkeerschip!






Na 4,5 uren varen kwamen we weer veilig bij de verhuurder aan!

Vanavond aten we ter afsluiting bij Stadscafé Artisante in Dokkum.
Morgen gaan we weer naar huis, maar... maandag melden we ons weer. Tot dan!

donderdag 29 juli 2021

Franeker, Harlingen en Bolsward

Vandaag stond een bezoek aan de beroemdste 11 steden van Friesland op het programma. Tenminste, aan 9 daarvan, want Leeuwarden en Dokkum hadden we al gehad. Over bleven dus: Franeker, Harlingen, Bolsward, Workum, Hindeloopen, Stavoren, Sloten, IJlst en Sneek. 

Op de site van VisitFriesland staat:
Waar ter wereld zijn de steden kleiner dan dorpen? In Friesland natuurlijk. Onze steden danken de titel niet aan het formaat, maar aan hun historische betekenis. Het zijn steden van de dromers die laten zien dat je niet de grootste hoeft te zijn om op te kunnen vallen en de doeners die bewijzen dat je niet het rijkst hoeft te zijn om je dromen na te jagen. 
Wij zijn klein en zij zijn groot en dat is bêst genôch.


We vertrokken pas om 11.00 uur, dus de verwachting was niet echt dat we alle 9 steden zouden kunnen bezoeken 😉

De eerste stop was in Franeker. Onderweg in de auto deden we wat research naar de geschiedenis. De stad is rond 800 ontstaan. De naam is afkomstig van 'Froon-acker', wat land van de heer/koning betekent.



Toen de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden in opstand kwam tegen Spanje, koos Franeker al vroeg de zijde van Willem van Oranje. Franeker werd hiervoor in 1585 beloond met een universiteit, op die van Leiden na de oudste van Nederland. Je kon hier theologie, rechten, medicijnen, klassieke talen, wijsbegeerte en wis- en natuurkunde studeren. Een van de studenten was prins Willem IV.
Onder het bewind van Napoleon werd de universiteit opgeheven. Het aantal studenten was toen al tot een dieptepunt gedaald, samen met de reputatie van de 'suypacademie'.




De zonnewijzer op het plein werkt nog steeds!


We liepen een rondje door de Martinikerk (gewijd aan Sint Martinus van Tours). De kerk heeft dertig pilaren tussen het middenschip en de zijbeuken en twaalf pilaren rond het koor. Op de pilaren bevinden zich fresco's met afbeeldingen van de heiligen: Dominicus, Franciscus, Lucas, Jakobus de Meerdere, Sebastiaan, Adrianus, Hubertus, Rochus, Clothilde, Catharina van Alexandrié, Sint Margaretha en Apollonia van Alexandrié. 


Ondanks de gesmeerde boterhammetjes in onze tassen, kwamen we toch terecht bij Grand café De Doelen. Na een lekker soepje of tosti, hadden we weer genoeg energie om de stadswandeling te vervolgen.


De eerste steen van het Stadhuis werd gelegd op 24 juni 1591.



In Franeker is het oudste, nog werkende planetarium ter wereld te vinden. Een uuwerk, gemaakt van hout en duizenden spijkertjes, dat al eeuwen nauwkeurig draait. Naast de bedstee van Eise Eijsinga deinen de pendels die het raderwerk op gang houden nog altijd op en neer. Al sinds 1781. En er is meer, want dit uurwerk geeft niet alleen de dagen en maanden weer. Langs het plafond van de kleine woonkamer roteren zes planeten om de zon. Het zonnestelsel is tot op de millimeter nauwkeurig nagemaakt.


Wij hadden niet gereserveerd en konden dus het planetarium niet bezoeken. We hadden er trouwens geen tijd voor ook, want we moesten door!



Harlingen is de volgende stop! Vanuit deze plaats vertrekken veerboten naar Terschelling en Vlieland.


De ligging van Harlingen aan zee gaf de stad een belangrijke handelspositie. In 1234 kreeg de stad al stadsrechten. Dat was eerder dan Leeuwarden en Franeker. Door de eeuwen heen nam de welvaart toe, wat je terugziet in meer dan 500 monumentale panden. Van pakhuizen tot pastorie en kantongerecht tot vuurtoren: ze zijn allen een herinnering aan het rijke verleden.






We liepen een rondje door het centrum, richting de haven.






De YE-79 ligt in de haven.




Onze volgende stop was Bolsward.


Bolsward kreeg van Filips de Goede in 1455 stadsrechten, mede dankzij de redenaar pater Brugman. Bolsward was een Hanzestad. Voor de afzet van de Friese zuivel, was de stad aangewezen op de Hollandse steden. Zo kwam de stad tot welvaart.


De Broerekerk, het oudste gebouw van de stad, werd in de 13e eeuw gebouwd als kloosterkerk van de Minderbroeders. Na de beeldenstorm kwam de kerk in 1578 in gereformeerde handen, daarna werden de verlaten kloostergebouwen afgebroken. Als Hervormde kerk deed het dienst tot 1970. Op 8 mei 1980 brandde de kerk af. In 1986 werd de kerk weer opengesteld. De glazen overkapping werd in 2006 aangebracht.



Een mooie plek voor een groepsfoto!


Bij Pimpé dronken & aten we wat lekkers in de tuin. Onder toezicht van konijn Kobus.






Het rijkversierde stadhuis is van 1614 tot 1617 gebouwd en ontworpen oor Jacob Gysbert in een late-Renaissance stijl. 




De Sint Franciscusbasiliek is een in 1932 ontworpen rooms-katholieke kerk. Sinds mei 2017 draagt het kerkgebouw de eretitel van Basilica Minor.





Daarna vonden we het wel weer mooi geweest voor vandaag en reden we terug naar Rinsumageest.
De andere zes steden zullen nog een poosje geduld moeten hebben, voordat wij ze met een bezoek vereren.


Vanavond aten we een hapje bij It Posthûs in Burdaard aan de Dokkumer Ee (of Ie, zoals ze zelf zeggen).







Dat was weer een mooie (en droge!) dag.
Ons reisgezelschap is trouwens inmiddels uitgedund van 9 naar 5 personen. Door studie-afrondingen en andere vakantieplannen namen we vandaag afscheid van een viertal medereizigers.
Wij zetten de vakantie desondanks vrolijk voort, hoewel we het gezelschap uiteraard missen.

Tot morgen!