Dedemsvaart - de tuinen van Mien Ruys

Vandaag stond een bezoek aan Dedemsvaart op het programma. In dit plaatsje vind je de tuinen van Mien Ruys.

Kwekersdochter Mien Ruys (1904-1999) was een toonaangevend en invloedrijke tuinarchitecte in binnen- en buitenland.

Het begon allemaal in 1924 toen ze in de boomgaard op de kwekerij van haar vader haar ideeën over vormgeving, plantcombinaties en gebruik van materialen in een eerste proeftuin vormgaf.

 Ze is er haar hele leven mee doorgegaan en een wandeling door haar proeftuinen biedt nu een boeiend overzicht van bijna een eeuw tuinarchitectuur. De drie oudste tuinen hebben de status van rijksmonument en de 25 overige tuinen zijn gemeentelijk monument.

 

In bijna alle tuinen vind je informatie over de aanwezige beplanting.

In Nederland kreeg Mien de bijnaam Bielzen Mien omdat zij de voortrekker was in het gebruik van spoorbielzen in tuinen, iets wat vooral in de jaren zeventig bijzonder populair was. Zij werkte graag met rechte vormen: rechthoeken, vierkanten en heldere lijnen. Ze was in Nederland een van de eersten die zich als tuinarchitect serieus bezig hield met kleinere stadstuinen.

Moerastuin:

De gele tuin:

De herfsttuin is een proef met "herfstbeplanting" om het tuinseizoen te verlengen. Niet alleen laatbloeiende planten, maar ook herfstkleuren, uitgebloeide bloeivormen en bessen brengen leven in deze tuin. Asters spelen een hoofdrol in de nieuwe herfsttuin, samen met grote siergrassen die tot diep in de winter een mooi silhouet vormen.

De dahliaborder is een experiment met verschillende types dahlia's, gecombineerd met vaste planten en grassen. De dahlia's zijn in een ritme van driehoekige vakken geplant, met daaraan gerelateerd kleurgebruik.

Gelukkig was er voor 'de jeugd' binnen nog wat afleiding...

De kruidentuin:

Nadat we uitgekeken waren hebben we een bakje koffie/thee in het theehuis gedaan en gelijk weer even opgewarmd bij de kachel (bij binnenkomst hadden we dat ook al gedaan).

 Onze meegebrachte boterhammetjes aten we ergens onderweg op.
 Daarna reden we nog een rondje door Staphorst.

We hadden nog een leuke route uitgestippeld langs enkele kasteeltjes/havezaten (die ze hier in overvloed hebben!), maar doordat er een weg afgesloten was, moesten we zover omrijden (er waren heel veel onverharde wegen in de buurt), dat we maar besloten naar het vakantiepark terug te gaan.

Rond 17.00 uur zijn we naar Hellendoorn vertrokken waar we heerlijk gegeten hebben bij

In de Tonne.

 Omdat het de laatste avond is, nam ik 'noa' (de menukaart was in dialect) een koffie compleet (van alles d'r bie).

Gelukkig heeft pa een klein beetje geholpen...

Nu gaan we nog even wat inpakken en dan morgen alweer naar huis!

Nijverdal - Holten - Rijssen

Vanochtend werd ik al vroeg gewekt door diverse sms-jes, waarvoor hartelijk dank.

Rond 8.00 uur begon ik aan een rondje lopen langs het park. Ik heb het maar bij de begaande wegen gehouden. Met pa verdwaalde ik gisteravond bijna in het bos. Zo vlak voor zonsondergang niet zo handig...

Om 8.30 uur haalde ik in de parksupermarkt croissantjes en sinaasappelsap. Na een goed ontbijt vertrokken we rond 10.30 uur richting Nijverdal.
Daar bekeken we het Memory oorlogs- en vredesmuseum. Het was niet onaardig, maar we hebben natuurlijk al meer van dit soort museums bezocht. De film van de invasie op de D-daystranden duurde, inclusief het 'overgeven' van de Duitsers, 8 minuten. Dat konden we dus nog wel volhouden!

  

Daarna was het tijd voor verjaardagstaart! Dat nuttigden we bij Harlekijn in Nijverdal.

Vervolgens reden we over de Sallandse Heuvelrug richting Holten. Onderweg kwamen we nog een weggetje tegen dat verboden was voor auto's, alleen 65+ers mochten er met hun auto in. Omdat het een veredeld zandpad leek, was ma er niet voor...

We stopten bij het Natuurdiorama Holterberg.

Eerst wandelden we naar het Holten Canadian War Cemetery.

Op deze begraafplaats liggen 1355 Canadese militairen begraven die tijdens de bevrijding van ons land in het voorjaar van 1945 zijn gesneuveld. Ook 36 Britten, 2 Australiërs en 1 Belg vonden hier hun laatste rustplaats.

Daarna bezochten we het Natuurdiorama. In dit museum zijn 12 diorama's met meer dan 500 opgezette diersoorten te bekijken.

Hierna reden we door naar Rijssen waar we nog een koffiestop maakten (in werkelijkheid thee en warme chocolademelk met...). En pa vond gelukkig een boekwinkel om z'n geliefde krantjes te bemachtigen.

Ook deden we nog wat boodschappen bij Dirk van den Broek. En waren we het er over eens dat Rijssen niet echt een aantrekkelijke uitstraling heeft.

Rond 17.00 uur waren we weer thuis en kookte pa zelf. Voor mij werd het een pizza met een wit wijntje. Nu zit ik op het terras kou te lijden, want het internet werkt alleen buiten (en dan nog maar af en toe). Dus een gemiddeld blogje kost haast drie kwartier...

Tot morgen!