Het Engelse Avontuur: Capri e Anacapri

Vandaag stond een dagtocht naar het eiland Capri op de planning.

Vanuit diverse plaatsen in de buurt varen er boten naar deze populaire bestemming.

Wij hadden via de receptie van ons parkje geregeld, dat we met een busje bij de main gate opgehaald werden, naar de haven gebracht en bij terugkomst weer hier afgeleverd zouden worden.

Het beloofde in ieder geval qua weer al een prachtige dag te worden.

Niet zo heel warm, maar wel erg helder!

De eilanden Capri, Procida en Ischia zijn heel goed te zien.

Om 8.30 uur zouden we door de taxi opgepikt worden. We besloten om 7.45 uur te gaan ontbijten. Helaas was er toen nog niemand van het personeel te bekennen, hoewel het ontbijt vanaf 7.30 uur geserveerd werd...

Iets na 8.00 uur konden we dan toch aan tafel. Tegen 8.30 uur stonden we bij de poort en even later kwam het busje al aanrijden. Het zat al aardig vol, dus er moest wat ingeschikt worden, maar we pasten er -zittend of staand- allemaal in.

Ongeveer 10 minuten later waren we in de haven van het plaatsje Marina del Cantone.

Daar stonden al meer mensen op de steiger te wachten op de boot.

De boot.

Na een goed half uur varen (over af en toe best wel behoorlijk golven...), kwamen we aan in de haven van Capri.

De guides op de boot raadden iedereen aan om met een private bus op stap te gaan. Het kostte uiteraard wat eurootjes extra, maar het leek ons toch wel praktisch en een makkelijke manier om zoveel mogelijk te zien. Dus kregen we allemaal een geel armbandje met VIP erop om en voelden we ons ineens heel belangrijk ;-)

We werden met de bus vanuit de haven Marina Grande naar La Piazetta (een hoger gelegen plein) gebracht.

Daar liepen we een rondje met onze gidsen en kregen daarna een uur vrije tijd.

Onderweg passeren we straten met superchique winkels, zoals Dolce&Gabbana, Miu Miu, Valentino, Dior enz.

Hieronder het beroemde Grand Hotel Quisisana. De bestemming van dit gebouw was ooit een ziekenhuis. Voor de gids is dat nog steeds zo: als je bereid bent zo'n enorm bedrag voor een overnachting te betalen, ben je volgens hem ziek in je hoofd ;-)

We bekeken de Giardini di Augusto. Deze tuinen zijn aangelegd door de Duitse industrieel Krupp. Vanaf de tuinen heb je een prachtig uitzicht op de rotsen I Faraglioni en een klein haventje.

Certosa di San Giacomo (kazuinerklooster uit de 14e eeuw).

Gids Giovanni.

Een kopje koffie op de Piazza Umberto I. Slechts 8 euro per kopje...

De plaatselijk brandweer.

Uitzicht vanaf de Belvedère.

Om 12.00 uur verzamelden we op de afgesproken plek en reden met de bus naar het dorpje Anacapri.
Anacapri betekent Boven-Capri en is dus ook hoger gelegen. In dit gedeelte is het iets minder druk en mondain.

Op advies van de gidsen eten we bij Barbarossa.

Geen view en a bit loud, maar wel good local food!

Na een lekkere maaltijd, gevolgd door een espressootje konden we er weer tegen en liepen we naar een uitzichtpunt bij Villa San Michele.

De Zweedse arts en schrijver Axel Munthe heeft deze villa wereldberoemd gemaakt met zijn boek 'Het verhaal van San Michele'. Dit boek is in meer dan 50 talen vertaald.

De Vesuvius ligt er kalm bij vandaag.

Onze volgende bestemming was de kerk San Michele Arcangelo aan de Piazza San Nicola.

In deze kerk ligt een vloer van majolicategels waarop de verdrijving van Adam en Eva uit het paradijs is afgebeeld.

Tegen 15.00 uur worden we weer bij het busstation verwacht en naar de haven gebracht.

We kijken nog even rond bij de haven en de enorme hoeveelheid toeristenwinkeltjes en om 15.45 uur schepen we in.

We zitten op het bovendek in de zon. De zee is gelukkig een stuk kalmer.

We gaan niet linea recta terug, maar varen een rondje rond het eiland...

... en passeren de Grotta Azzura. In deze grot kleurt het zeewater azuurblauw. De ingang is niet groot, vandaag stond het water te hoog en was er geen toegang (met de boot waarmee wij waren, was het sowieso niet mogelijk).