Preikestolen

Preikestolen is misschien wel de bekendste toeristische attractie van Noorwegen. Volgens de reisgids waren er in de zomer van 2014 250.000 mensen (en in de maanden juli en augustus zelfs 6000 per dag) die naar het uitzichtpunt toe liepen. Wij konden natuurlijk niet achterblijven, zeker niet nu we er op een uurtje rijden vandaan zitten.

Preikestolen ligt aan de Lysefjord, een fjord van 42 km lengte met steile bergwanden aan weerszijden. Sommige wanden zijn meer dan 1000 meter hoog. De fjord is op het diepste punt 457 meter diep. De Preikestolen torent 604 meter boven de Lysefjord uit. Het pad naar de top is 3,8 kilometer lang. De tocht begint op 270 meter hoogte, je hoeft dus 'slechts' een hoogte van 334 meter te overbruggen. Maar omdat het pad telkens klimt en daalt en je over soms losse of gladde stenen moet lopen, is het een behoorlijke opgave. Van de echt ingewikkelde stukken zijn er geen foto's, daar hadden we genoeg aan ons zelf...

Toeristen voelen zich al meer dan honderd jaar aangetrokken tot Preikestolen. In oude tijden heette het plateau Hyvlatonnå (letterlijk: de afgesleten tand). Een bankier uit Stavanger voer regelmatig op een stoomboot door de Lysefjord, toen de kapitein hem gewezen had op de rots besloot de man dat hij de eerste wilde zijn die het rotsplateau beklom. In 1896 lukte hem dat. In de jaren die volgden maakten meer en meer mensen de trip, werd er promotie gemaakt voor deze hike en in 1921 werden er routebordjes geplaatst.

Aan het begin van de middag gaven ze regen op, dus leek het ons handig om voor die tijd de berg te beklimmen. We rekenden uit dat we dan om 8.00 uur uit ons vakantiehuisje moesten vertrekken. Redelijk vroeg op een vakantiedagje... Gisteravond werden de ontbijtboterhammetjes en de lunch alvast gesmeerd, zodat dat vanochtend niet meer hoefde.

Iets na 9.00 uur kwamen we aan op de parkeerplaats Preikestolenn fjellstue. Na het afrekenen van 150 Noorse kronen per auto, konden we aan de klim beginnen.

Bij de start staat een bord dat mensen waarschuwt om niet op slippers of hoge hakken te lopen. Toch zagen we een aantal mensen die de tocht op slippers of ballerina's aflegden...  

De eerste paar honderd meter vanaf de parkeerplaats gaat het pad flink omhoog. De wandeling heeft drie 'beklimmingen', waarna er telkens een vlakker stuk volgt, zodat je weer even op adem kunt komen.

Als je een blik achterom werpt, zie je de skyline van Stavanger.

Na de tweede beklimming loopt het pad door een moeras. Er liggen vlonders, zodat je droge voeten houdt en uiteraard dient het ook om het beschadigen van de natuur tegen te gaan. De route is goed bewegwijzerd, maar als je toch van het pad afdwaalt, kom je bordjes tegen: “STOP – you have now left the path to Preikestolen”.

De laatste beklimming is het steilst. Af en toe moet je hier ook je handen gebruiken, zeker bij de afdaling, die erg lastig was.

In 2013 zijn sherpa's uit Nepal ingehuurd die op de meest lastige plekken stenen trappen hebben aangelegd. Dat maakte de toch wel iets makkelijker, hoewel er nog genoeg lastige punten overbleven...

Het laatste stuk gaat over een rotsvlakte. Gelukkig staan er iedere keer bordjes hoever je nog moet. Zeker aan het eind wil je het aantal meters zien dalen...

Ineens zie je de Lysefjord opduiken en na de laatste bocht ook het plateau van 25 x 25 meter, de bovenkant van de Preikestolen.

Een aantal waaghalzen wilde op het puntje gefotografeerd worden en anderen vonden het leuk om met hun benen over de rand te bungelen. Wij deden dat allemaal niet.

Volgens geologen is trouwens de kans dat de Preikestolen de komende duizend jaar instort, minimaal. Een oud bijgeloof zegt echter dat op de dag dat zeven zussen met zeven mannen uit het gebied rond de Lysefjord zullen trouwen, het plateau zich los zal rukken van de berg, in de fjord zal vallen en een enorme golf zal veroorzaken. Gelukkig was dat vandaag nog niet zover...

Halverwege de terugtocht begon het te miezeren. De buienradar had het dus bij het rechte eind!

Bij de supermarkt kochten we op de terugweg pizza's en sla en verder rustten we vooral uit...

De echte hongerigen onder ons waagden zich halverwege de avond nog aan een bbq...