vrijdag 17 augustus 2018

Dag 19 - IJmuiden - naar huis!

Om 7.30 uur vanochtend zien we elkaar aan het ontbijt.
Zo'n buffet blijft toch altijd leuk!

Rond 9.30 uur varen we de haven van IJmuiden in.





Een uur later kunnen we dan eindelijk van de boot af en rijden we weer op het haventerrein waar 19 dagen geleden de reis begon!


Allemaal weer bedankt voor het meelezen!

Dag 18 - Kinlochleven - Newcastle

Om 7.30 uur troffen we elkaar vanochtend bij het ontbijt. We hadden zo'n 5 uur rijden voor de boeg, dus wilden we op tijd vertrekken. De boot missen moet je nl. niet te vaak doen...


Het eerste stuk van de route was weer erg mooi, we reden door de Glen Coe vallei. 
 De bekendste bergen in deze vallei zijn de Three Sisters, zelfs voor ervaren bergbeklimmers vormen zij een uitdaging.

Helaas regende het en leek het ons niet zo'n goed idee om te stoppen voor wat foto's. Hoewel dat achteraf -gezien de tijd- best gekund had.




Het was nog niet druk op de route, dus we schoten lekker op. Al snel laten we de Hooglanden achter ons en rijden door de Trossachs. We passeren o.a. Loch Lomond (het grootste meer in Groot-Brittanniƫ). 6 jaar geleden verbleven we hier een paar dagen.


Vlak voor Glasgow rijden we over de Erskine brug, een tuibrug van 1310 meter lang en 350 meter hoog over de rivier de Clyde. Uniek aan deze brug is dat er maar een tui aan het brugdek bevestigd is. 
Ik lees trouwens net op wegenwiki.nl (geen idee dat dat bestond) dat het ontwerp tijdens de aanleg herberekend is, omdat een vergelijkbare brug (de West Gate Bridge in Melbourne) instortte...


Onderweg stoppen we voor een bakje koffie en kopen bij een naastgelegen supermarkt gelijk een lunch in, zodat we in een keer door kunnen rijden.
De reis verloopt erg voorspoedig en iets na 13.30 uur (GMT) zijn we al in Newcastle.
Ook de check-in gaat lekker snel.



We varen met dezelfde boot als op de heenweg.



Omdat we zo vroeg zijn, moeten we nog wel een poosje geduld hebben voordat de boot wegvaart.
We drinken koffie, kijken naar alle activiteiten in de haven en spelen een spelletje Uno!



Tegen 18.00 uur (Nederlandse tijd) varen we dan eindelijk weg!






Vanaf het achterdek zien we zon achter een paar wolken zakken en concluderen dat we weer een mooie reis achter de rug hebben!







woensdag 15 augustus 2018

Dag 17 - Gairloch - Kinlochleven

Eigenlijk zijn we de hele vakantie al bezig om naar huis te gaan, maar vandaag nog net iets meer ;-)

Om 8.30 uur zaten we weer in de ontbijtzaal met mooi uitzicht op het Loch. Helaas zagen we ook vandaag de zeehonden niet.
Na het ontbijt werden de laatste spullen bij elkaar gezocht en vertrokken we naar Kinlochleven.
We reden eerst nog een eindje naar het noorden, om de NC 500 vol te maken. We misten nog het stuk tussen Aultbea en de aansluiting met de A835. Dat kunnen we nu dus ook weer afvinken!








Die Schotten vinden die wegwerkzaamheden zelf ook een ramp.



In Beauly stopten we voor een lunch en keken nog even in een kringloopwinkel rond. 


We passeerden vandaag diverse bezienswaardigheden. Maar het was overal zo verschrikkelijk druk, zodat we maar gelijk doorreden naar Kinlochleven.

We reden een hele tijd vlak langs het 37 km lange Loch Ness, bekend van het gelijknamige monster. Ook vandaag waren er weer heel wat mensen op de been die hoopten 'Nessie' te spotten, vanaf het water, vanaf diverse parkeerplaatsen, maar helaas, no such luck...


Ook passeerden we het Commando Memorial, een standbeeld voor de Britse Commandatroepen die gedurende de 2e Wereldoorlog in dit gebied trainden.


Bij Fort William kwamen we nog in een soort file terecht.
Rond 16.00 uur waren we dan in ons guesthouse Tigh na Cheo (the house in the mist) in Kinlocleven.
De weg waarover het plaatsje te bereiken is, is in de 1e Wereldoorlog door Duitse krijgsgevangenen aangelegd. Tot die tijd was Kinlochleven alleen per boot bereikbaar.


In het dorpje aten we een hapje. Jan had al wat haggis bij z'n ontbijt. Arjen bestelde het nu als hoofdgerecht.




In Kinlochleven heeft een grote aluminiumsmelterij gestaan en een waterkrachtcentrale, waardoor dit dorp als eerste ter wereld geheel op elektriciteit aangesloten was. De huizen, die veel op elkaar lijken, waren voor het personeel.
Inmiddels zijn de bedrijven verdwenen en zoeken ze naar nieuwe mogelijkheden. In het gebouw op de foto hierboven zit The Ice Factor (ijsklimwand).









Morgenochtend 7.30 uur zitten we aan het ontbijt. 
Eind van de middag hebben we nl. een boot te halen in Newcastle.