Na een goede nachtrust, startte ik vanochtend met een 'coffee with a view'.
Rond 8.00 uur maakten Tanja en ik een ommetje rond de lodge.
Suilven en Clanisp
Tegen 8.30 uur zaten we aan de ontbijttafel en genoten van porridge, full English breakfast, dan wel van toast met jam. Daarna werden de koffers weer ingepakt, of beter gezegd de spullen bij elkaar gezocht, want we waren nog niet echt aan uitpakken toegekomen ;-).
Vandaag rijden we weer een stuk van de North Coast 500 (de Schotse Route 66) en is onze bestemming de plaats Tongue.
Onze eerste stop is in de buurt van Ardvreck Castle, of tenminste bij de restanten daarvan, gelegen aan de oever van Loch Assynt.
Het kasteel is door de clan MacLeod gebouwd, ergens in de 16e eeuw en later door de clan MacKenzie belegerd en ingenomen. Nadat zij elders een moderner huis lieten bouwen, is het kasteel verlaten en daardoor vervallen. In 1795 werd het kasteel door de bliksem getroffen en grotendeels vernietigd. Het verhaal gaat dat er in het kasteel twee spoken ronddwalen, een grote man in het grijs gekleed en een meisje. Wij zagen hen gelukkig niet. Wel een andere man, een fietser, die ons vriendelijk verzocht om de motor van de auto uit te zetten, tijdens onze stop. Zodat we de natuur beter op ons konden laten inwerken.
Onze volgende stop was bij Kylesku Bridge, gebouwd ter vervanging van een klein autoveer.
Deze brug werd in 1984 door Queen Elizabeth geopend.
Naast de brug bevindt zich een monument ter herinnering aan de X11th Submarine Flotilla. De bemanning van mini-onderzeeërs (X-boten) trainden in 1943 in dit Loch, voordat ze naar Noorwegen vertrokken. Daar lukte het hen om de Duitse onderzeeër Tirpitz uit te schakelen.. Het monument is ter herinnering aan de 39 mannen die omgekomen zijn, maar is ook voor de lokale bevolking (they knew so much and talked so little).
We stopten onderweg nog diverse keren en genoten van de prachtige natuur.
Scourie Bay
Rond lunchtijd zijn we in Durness. Thuis hadden we bedacht om de tour naar Cape Wrath te maken, maar daar zien we nu toch maar vanaf. Het meest westelijke puntje van Schotland zal er vast niet zo heel veel anders uitzien als de rest van de kust.
Sango Sands, award winning beach!
We rijden weer een klein stukje en stoppen dan bij Smoo Cave, een bijzondere grot die uit 2 kamers bestaat. Het eerste gedeelte is uitgesleten door de werking van de zee en het tweede gedeelte door een zoetwaterstroom.
Gezien onze erfelijke aanleg voor claustrofobie, gaan we natuurlijk niet naar binnen. Het eerste stukje is vrij toegankelijk en dat bekijken we dan wel even. Best indrukwekkend zo'n onderaardse ruimte van 60 meter diep, 40 meter breed en 15 meter hoog.
Voor de grot bevindt zich trouwens een kloof, waarvan de lengte 600 meter tot aan de zee is.
Daarna rijden we de laatste 40 km richting Tongue. Over een single track road met passing places duurt dat nog best lang. Maar er valt wel veel te zien. We genieten van de schitterende leegte en zien meer dan 50 tinten groen.
Uiteindelijk komen we aan bij het Ben Loyal Hotel in Tongue.
Morgen verder vanuit John O' Groats! Hopelijk hebben ze daar betere wifi...
:-) Beter dan 50 tinten grijs, dat weet ik zeker. Over die grot weet ik nog wel een griezelig verhaal, jullie niet? Een man liet zijn hond in de grot om te kijken of de duivel er woonde. De hond kwam doodsbang terug. Toen kwam de zon en met haar stralen ontnam ze de duivel zijn kracht. Het gat waaruit de duivel uit het dak vluchtte is nog altijd te zien.
BeantwoordenVerwijderenHa, ha. Dat las ik 2 dagen geleden bij een mede-schrijfster op de site, die ook in Schotland was de vorige weken en die ik ook volg. Eerst via Schotland naar de Shetland eilanden, via de Orkneys de noordelijke kant van Schotland terug. Net als jullie, 2-4 dagen ergens blijven en dan weer verder. Ik genoot nu dubbel mee. De foto's zijn geweldig mooi!