Dag 7 - Leverburgh

Tanja en ik startten om 8.30 uur met een klein wandelingetje. Als we ons erf aflopen, hebben we direct zicht op 3 verschillende kerken en een supermarkt. We zitten dus vrij centraal in the middle of nowhere.

Afgezien van een man met hond, zien we verder nog niet veel tekenen van leven.

 Als we weer richting huis lopen, spoedden de eerste schapen zich richting kerk.

Wij wachten daar nog even mee, onze dienst start nl. pas om 12.00 uur!

Op deze frisse, grijze en natte zondag bezochten we naar gewoonte de kerk. Ver hoefden we er niet voor te reizen. De Free Church of Harris is de overbuur van ons vakantiehuis. De plaatselijke predikant was op vakantie en werd vervangen door de heer Macritchie, die recent afgestudeerd is en binnenkort tot predikant bevestigd wordt op Lewis.

Van een morgendienst was geen sprake: de eerste dienst is hier om 12.00 uur en de tweede om 18.00 uur. De eerste dienst werd bezocht door zo’n 40 mensen, in de avonddienst was de opkomst wat lager. ‘s Middags stond de gelijkenis van de parelkoopman uit Mattheus 13 centraal. Er waren, we voelden ons gelijk helemaal thuis, drie aandachtspunten: de koopman zoekt, hij vindt, en geeft zich geheel over om de parel te bemachtigen.  

‘s Avonds ging de preek over de laatste verzen van Filippenzen 3, waarbij met name vers 20 aandacht kreeg. Deze aansprekende preek had geen onderverdeling, maar bepaalde ons bij de rijke toekomstverwachting van wie in Christus gelooft en de betekenis daarvan in zijn dagelijks leven. Voor onze Nederlandse oren vertrouwd klinkende schrijvers als Henry, Bunyan, Ryle en Philpot werden geciteerd ter illustratie van het betoog.
We zongen psalmen uit het traditionele Schotse psalter, zonder instrumenten, met een voorzanger (precentor). Dat hadden we in 2012 ook meegemaakt. Bijzonder was dit keer dat er in beide diensten ook een psalm in het Gaelic werd gezongen. Die taal wordt op Lewis en Harris door veel mensen gesproken. Bij deze psalmen zet de precentor in en antwoordt de gemeente. Althans het gedeelte dat Gaelic beheerst, en ook wij hebben hierbij slechts geluisterd. Het klonk heel bijzonder en je verstaat er werkelijk geen woord van.Na afloop van de eerste dienst hebben we bij de thee met diverse mensen gesproken. Een van de kerkenraadsleden bleek de visser te zijn die kreeft aan het restaurant levert waar we zaterdag nog gegeten hadden. Arjen had dus van zijn vangst gegeten. Hij beloofde deze week nog wel wat shellfish (schaaldieren) bij ons af te leveren. We zijn benieuwd...

Na een late lunch, rijden we een eindje met de auto. 

Het is helaas geen weer om te wandelen, regelmatig valt er een bui bij zo'n 13-14 graden.

Onderweg zien we veel afgravingen in de veengrond. Deze grond voorziet de eilandbewoners al eeuwenlang van brandstof en in deze omgeving is dat blijkbaar -voor sommigen- nog steeds zo.

Uiteindelijk komen we terecht bij St. Clement's Church, een 16e eeuwse kerk in Rodel, gewijd aan Paus Clemens I en gebouwd door Alexander MacLeod.

HIjzelf en meerdere familieleden liggen hier ook begraven.

Grafmonumenten uit de 16e en -de meest rechtse- 18e eeuw.

Nog wel leuk om te weten is dat de eilanden Lewis en Haris in 1917 door baron Leverhulme gekocht zijn. Hij probeerde de visindustrie een nieuwe impuls te geven, maar het project gaf hem uiteindelijk weinig voldoening. De plaats Leverburgh op Harris is naar hem vernoemd.

Samen met zijn broer had hij al een zeepproducerend bedrijf (Sunlight zeep) onder de naam Lever Brothers. Dit bedrijf is in 1930 gefuseerd met het Nederlandse bedrijf Margarine Unie en nu nog steeds bekend onder de naam Unilever.

Zicht op Leverburgh.

Na de avonddienst eten we een lekker tomaten-paprikasoepje met stokbrood.

Morgen hopen we de noordkant van het eiland Lewis te gaan bekijken.