Dag 5 - Sark

'Een wereld van dieven en moordenaars, van plunderaars en piraten', zo omschreef de schrijver Rabelais in 1532 de eilanden Sark en Herm. Hij adviseerde zijn lezers er nooit heen te gaan.

Wij dachten daar anders over en maakten vandaag een dagtocht naar het eiland Sark.

Om ongeveer 9.15 uur waren we in de haven van Saint Peter Port aanwezig om een half uur later met de boot te vertrekken en met ons waagden nog heel veel andere mensen ook de oversteek.

Na een klein uurtje arriveerden we in Maseline Harbour.

Bij de haven stonden diverse tractors met karren te wachten om de passagiers naar The Hill (een kruispunt van wegen op de top van het eiland) te brengen. Wij besloten met de benenwagen te gaan.

Maar eerst keken we nog even het haventje van Le Creux. In 1938 is in deze haven een boek van Victor Hugo verfilmd.

Vanaf de 6e eeuw leefden er monniken op Sark. Dat is tot half de 14e eeuw zo gebleven. De Honderdjarige oorlog maakte hier een einde aan. De eeuwen die volgden gaven voedsel aan de bloederige verhalen van o.a. Rabelais. Pas in 1656 besloot Elizabeth I Sark te koloniseren. Helier de Carteret, een seigneur uit Jersey, vond ze bereid om samen met 39 andere families zich op Sark te vestigen. Deze families kregen allemaal een stuk land te leen, een zogenaamde tenement. De families moesten een deel van de opbrengst afdragen, maar ook bijv. de kust verdedigen. Dit feodale systeem bleef in stand tot eind 2006. Bij een referendum werd toen besloten dat Sark voortaan een democratie zou zijn (234 stemmen voor en 184 tegen).

De laatste feodale heerser was Michael Beaumont, de kleinzoon van de Dame of Sark, Sybil Hathaway. Tijdens de halve eeuw dat zij Dame was, duldde zij geen auto's, vliegtuigen of helikopters op het eiland. Toen de dokter tijdens haar regime een auto importeerde, mocht deze blijven op slechts een voorwaarde: hij moest hem laten trekken door paarden.

Dame Sybils kleinzoon beloofde te proberen dit strenge verkeersbeleid voort te zetten. De lokale bevolking omzeilt dit verbod door hun landbouwtractoren te gebruiken als transportmiddel. Verder worden de fiets en paard en wagen gebruikt.

Wij huurden bij een bijzondere dame onze fietsen en gingen op pad, eerst naar Little Sark aan de zuidkant van het eiland.

Sark bestaat uit twee eilanden Big Sark en Little Sark. Beide zijn met elkaar verbonden door La Coupée, een smalle natuurlijke heuvelrug die zo'n 60 meter boven het water oprijst.

Victor Hugo vergeleek de eilanden met een hydra, een reusachtige slang die op zijn buik ligt te slapen: Little Sark is de kop, La Coupée de lange nek en de rest het lijf.

Tot 1900 werd de weg niet beschermd door leuningen. Schoolgaande kinderen moesten er bij harde wind kruipend over heen.

De huidige betonnen weg werd in 1945 door Duitse krijgsgevangen aangelegd.

Het eiland heeft trouwens een bevolking van rond de 600 inwoners (in het hoogseizoen 900). De economie is gebaseerd op het toerisme en de landbouw.

Omdat er nauwelijks verlichting op het eiland is, werd het in 2011 uitgeroepen tot de eerste Dark Sky Community.

Sark heeft geen politie. Het recht wordt gehandhaafd door vrijwilligers. Wanneer iemand wordt opgepakt, wordt deze persoon eerst opgesloten in een cel die hier sinds 1856 staat, waarna hij of zij opgehaald wordt door de politie van Guernsey.

Van al dat fietsen waren we wel hongerig geworden, zodoende kwamen we terecht bij een bijzonder goed restaurant: La Sablonnerie. Met een leuke ober (van een jaar of zeventig) en een bijzonder gestreste manager, hadden we genoeg afleiding voor en na de maaltijd ;-)

We vervolgden onze route naar het zuidelijkste puntje.

Daarna fietsen we naar Le Seigneurie: het huis waar tot op de dag van vandaag de Seigneur (leider) van het eiland woont.

Op het terrein staat nog een telefooncel waarvan je de telefoon zelf moet aanslingeren.

Bij het huis zijn prachtige ommuurde tuinen, waar Tanja en ik een rondje door maakten.

De heren bleven onder de parasol op het terras zitten.

We troffen trouwens echt een prachtige dag voor onze vaar-/fietstocht!

We reden nog een klein rondje door The Village en leverden de fietsen daarna in (de verhuurster was nergens meer te bekennen) en liepen terug naar het haventje.

Na ongeveer een uur waren we weer in Saint Peter Port.

Hier aten we een hapje en reden langs Guernsey Airport weer terug naar het Imperial Hotel.

Morgen nemen we de ferry naar Jersey!