Vanmiddag stond een bezoek aan het Bonnefantenmuseum gepland.
De naam 'Bonnefanten' is afgeleid van het voormalige Bonnefantenklooster in de binnenstad van Maastricht, waar het museum van 1951 t/m 1978 gevestigd was. In de volksmond had dit convent in de 18e eeuw de benaming 'Couvent des bons enfants' (Klooster van de goede kinderen) meegekregen, omdat de jeugd bij de kloosterzusters zo voorbeeldig werd opgeleid. Al snel stond het klooster bekend onder de naam 'Bonnefanten'.
Het museum opende al in 1884 zijn deuren als oudheidkundig museum.
Het huidige gebouw is inmiddels het 6e onderkomen voor het museum. In 1995 is het gebouw aan de Avenue Céramique geopend.
Het museum opende al in 1884 zijn deuren als oudheidkundig museum.
Het huidige gebouw is inmiddels het 6e onderkomen voor het museum. In 1995 is het gebouw aan de Avenue Céramique geopend.
In het museum was er airco, dat kwam goed uit!
Op de eerste verdieping was er een tentoonstelling middeleeuwse en 16e eeuwse schilder- en beeldhouwkunst. Er was werk te zien van o.a. Jan van Steffeswert, Peter Paul Rubens en Lucas Cranach de Oude.
De collectie Neutelings omvat het legaat van verzamelaar Willem Neutelings, die zich vanaf de jaren 60 toelegde op het verzamelen van middeleeuwse religieuze kunstvoorwerpen. Deze collectie wordt beschouwd als de beste en meest uitgebreide collectie van West-Europa.
In een van de zalen was er een collectie Maastrichts Zilver te zien: regionaal zilver uit de 17e t/m 19e eeuw.
Ambrosius van Milaan
De kunst op de 2e verdieping (The Absence of Mark Manders) sprak ons wat minder aan. Hoewel het in de pers bejubeld werd, dachten wij daar anders over...
Een beetje vroeger dan gepland landden we in Eijsden bij restaurant Aon 't Bat. Op de vraag of we binnen of buiten wilden zitten, riepen we in koor: 'Binnen!'. Zeker toen we hoorden dat er daar airco was! We aten heerlijk met uitzicht op het fiets-/voetpontje over de Maas tussen het Nederlandse Eijsden en het Belgische Ternaaien. Een mooie afsluiting van een gezellige vakantie!