maandag 3 augustus 2020

Oud-Valkenburg, karten en de Sint Pietersberg

Vanochtend mochten we allemaal uitslapen. Toen ik tegen 9.30 uur beneden kwam, was er nog niemand te bekennen! Na het verlate ontbijt werden er allerlei huishoudelijke taken gedaan: gestofzuigd, boodschappen en een wasje. Na gedane arbeid zaten we voorzien van koffie en een boek op het terras.

Het cateringteam verzorgde een heerlijke lunch en daarna gingen we op pad.


De heren gingen naar Vaals naar een outdoorkartbaan. Mat en Freek eindigden op resp. de 2e en 3e plaats!




De dames gingen naar Oud-Valkenburg om daar een mooie tuin te bekijken bij Kasteel Schaloen. Helaas bleek de tuin niet open te zijn.
We liepen toen maar een rondje rond de plaatselijke kerk en dronken een bakje koffie op een terrasje bij het kasteel. Vanaf het terras belden we met een echtpaar uit Margraten die een Engelse tuin bij hun huis hebben (aangelegd door de bekende Mien Ruys), maar helaas, ook daar konden we niet terecht...



De oorsprong van de plaats Valkenburg ligt in Oud-Valkenburg. In een oorkonde van 15 februari 1041 werd de naam Falchenberch - het huidige Oud-Valkenburg - voor het eerst vermeld.
De plaatselijke kerk is gewijd aan Johannes de Doper en dateert gedeeltelijk uit de 11e eeuw. De toren werd in de 14e eeuw toegevoegd.





Helaas konden we de tuin dus niet bezoeken. De openingstijden waren aangepast van dagelijks in slechts 3 middagen per week... En de maandagmiddag viel daar helaas niet onder. Daardoor konden we de verschillende landschapstuinen met karakteristieke Zuid-Limburgse flora niet bewonderen.



We liepen langs kasteel Schaloen, gebouwd in 1656 en in de 19e eeuw gerestaureerd door Pierre Cuypers. Bij het kasteel horen ook een voorhof en een watermolen.








Iets verderop stond nog een kasteel. We liepen een doodlopend weggetje in en kwamen terecht bij Kasteel Genhoes, het stamkasteel van de heren van Valkenburg.









De plek

Je moet niet alleen om de plek te bereiken,
thuis opstappen maar ook uit manieren van kijken.
Er is niets te zien, en dat moet je zien
om alles bij het zeer oude te laten.

Er is hier. Er is tijd
om overmorgen iets te hebben achtergelaten.
Daar moet je vandaag voor zorgen.
Voor sterfelijkheid.

Herman de Coninck


Zicht op de Geul.






De drie beelden.


Een legende verhaalt dat de kapelletjes hier geplaatst zijn in opdracht van de heer van kasteel Schaloen. Deze wilde met zijn paard de Geul oversteken, maar werd daarin verhinderd door een boze geest: de Wilde Jager. De heer vroeg advies aan de kluizenaar van de Schaelsberg die hem adviseerde om aan de overzijde van de geul in de bosrand beeldjes op te richten ter ere van Jezus, Maria en Johannes. De heer liet beelden maken en kon daarna ongehinderd de Geul oversteken.

Ook wij passeerden ongehinderd de Geul!










Mat verzorgde het avondeten: spaghetti!

Daarna maakten we nog een uitstapje naar de Sint Pietersberg.


Met een beetje tegenlicht
tronen torens
als een langgerekt gedicht
uit over de stad Maastricht
en ik ken niemand die niet zwicht
voor zo'n magnifiek gezicht.

Philip Houben, oud-burgemeester Maastricht


De Sint Pietersberg is een 120 meter hoge mergelberg ten zuiden van de stad Maastricht, ingeklemd tussen de rivieren de Maas en de Jeker. Op de berg bevinden zich zeldzame kalkgraslanden en hellingbossen. Hier groeien bijzondere planten als kalketrip, kaardenbol, wilde marjolein en orchideeën.


Op de noordelijke helling verrees in 1701 een vijfhoekig fort ter bescherming van de stad tegen vijandelijke troepen: het fort Sint Pieter.









Vanaf het fort hadden we een mooi uitzicht over de stad!







De wijngaard 'De Apostelhoeve'.









Een goede plek voor een fotoshoot!




Vervolgens liepen we naar een uitzichtpunt over de mergelgroeve.
Volgens een infobord liep op deze plaats ooit de weg naar Luik.

In 1926 kreeg de ENCI toestemming om uit de Sint Pietersberg mergel te winnen en te verwerken tot cement. Na de Tweede Wereldoorlog nam de cementproductie toe, waardoor de groeve steeds groter werd. Inmiddels is de mergelwinning gestopt en is het gebied in beheer van Natuurmonumenten.
Met een trap kun je in de groeve afdalen en er rondlopen.
Volgens hetzelfde infobordje past het hele centrum van Maastricht in de groeve.
Die is best heel groot dus!








Dat was weer mooi!

Morgen staat een bezoek aan Maastricht op de planning.