De laatste dag: Bastia

Vanmorgen ontbeten we in ons hotel, of beter: erbuiten, op het terras. Daarna reden we naar Bastia. We maakten kennis met een voor ons nog onbekend fenomeen in Corsica: een autoweg met gescheiden rijbanen, maar ook met file. We parkeerden nabij de binnenstad en lunchten in de schaduw van een parasol (het was 27 graden) aan het Place de Marché.

Daar zagen we de Église de Saint Jean-Baptiste al boven de bebouwing uitsteken. Na de lunch liepen we deze, zoals de naam al zegt, aan Johannes de Doper gewijde kerk binnen. We zagen een fraai interieur met schilderijen, beelden en plafondschilderingen. De kerk zelf is 17e-eeuws, maar het front is in de 19e eeuw aangepast. 

Na de kerk liepen we langs de oude haven, door de Jardin Romieu, een soort park tegen een helling waardoor trappen omhoog naar de ommuurde Citadel voeren. Bastia is een stad met steile straten en flinke hoogteverschillen. In de Citadel zijn smalle straatjes zonder toegang voor auto's te vinden en het paleis van de gouverneurs, dat nu een museum huisvest.

We daalden weer af van de Citadel en liepen langs allerlei opvallende en onopvallende gebouwen naar het Place de Saint Nicolas. Op dat grote plein aan zee, vernoemd naar de kindervriend uit Turkije (of een andere Nicolas wiens heilige bestaan de schrijver dezes is ontgaan), zagen we o.m. Napoleon, afgebeeld als een Romeinse keizer.

Na het bezoek aan Bastia reden we terug naar het hotel. We sloten onze vakantie af met een diner in een strandtent enkele kilometers verderop. 

Omdat het vliegtuig morgen al vroeg vertrekt en we dus voor de middag weer in Nederland hopen te zijn, is dit de laatste aflevering over ons Corsicaanse avontuur. Wij hebben ervan genoten!