Het Engelse Avontuur: april 2013

Maandag 22 t/m 29 april 2013

Kees, Janny en Betty

Op maandag 22 april vertrokken we richting Scherpenzeel.

Onderweg aten we nog wat bij AC Meerkerk. Rond 14.00 uur waren we op het park. De huisjes waren nog niet allemaal beschikbaar, dus moesten we tot 14.45 uur op de sleutel wachten. We maakten alvast een wandelingetje over het park om te kijken waar ons huisje stond en zaten daarna nog heerlijk relaxed op een bankje in de zon.

Na het uitpakken hebben we boodschappen gedaan bij de Emté in Renswoude.

Pa had niet zoveel zin om te koken en daarom gingen we een pannenkoek eten bij Hans en Grietje op het park.

------

Dinsdag

Op advies van onze buurvrouw bezochten we de Orchideeënhoeve in Luttelgeest. Het was wel een behoorlijk eind rijden, maar zeker de moeite waard!

De Orchideeën Hoeve is een cocktail van genieten, tropische natuur en cultuur, flowershoppen en lekker eten en drinken in het serre-restaurant. Kinderen kunnen meedoen aan een spannende speurtocht en lekker ravotten in het Mangrovebos Speelparadijs; een waterrijke binnenspeelplaats met hagedissen en schildpadden.

Er zijn duizenden soorten wilde en zeldzame orchideeën, tropische vogels, kleurrijke Lori’s, reptielen en koikarpers op natuurlijke wijze samengebracht in de Maleisische, Orchideeën- en Lorituin.

De Maleisische tuin is de grootste tuin en dat zie je! De meest bijzondere planten, zoals de vanille orchidee en bananenbomen hebben in deze tuin de mogelijkheid om echt groot te worden. De paalwoningen doen je wanen in een Maleisisch vissersdopje. Naast de typische Maleisische plantengroei, monden drie snelstromende beken uit in een kraakheldere vijver met koikarpers. Via een gammele touwbrug scheer je rakelings over het water.

De achttien meter lange hoofdbrug geeft een mooi overzicht over de tuin. De vele wildpaden en stap-stones in de beek zijn voor jong en oud een avontuur en geven de gelegenheid om de tuin van een andere kant te bekijken.

De tropische tuin is een jungletuin met duizenden natuursoorten orchideeën. Via een boomkronen pad, gevormd door grillige boomstammen, waant u zich door de jungle. In de gehele tuin vindt u vele orchideeën die zich met het bijzondere wortelgestel vast klemmen aan de boomstammen. De grote waterval mondt uit in een klein riviertje die als levensader voor vele koikarpers, schildpadden en waterplanten door de tuin stroomt. Met bruggetjes kunt u dit riviertje oversteken.

In de kwekerij liggen de wortels van de Orchideeën Hoeve. Verbaas u over de enorme diversiteit aan orchideeën die hier gekweekt worden. U kunt onder andere zien hoe onze medewerkers de planten verzorgen en de bloemen exportklaar maken. Stel gerust vragen over uw eigen plant. We delen graag onze passie en staan u met raad en daad te woord!

In de Vlinder Vallei, Europa’s grootste vlindertuin, vliegen meer dan tweeduizend vlinders.

De Vlinder Vallei is een echte jungle ervaring met wildpaden en woest stromende bergbeken. De planten zijn aangepast op de duizenden vlinders die rondvliegen in de tuin. Door de speciale bergpaden kunt u ook naar de hooggelegen plekken in de Vallei waar de vlinders zich veelal bevinden. De liefelijkheid van vlinders geven u meteen bij binnenkomst een warm welkomstgevoel. De vlinders wapperen van plant naar plant voor nectar en fladderen vrolijk om u heen.

In de poppenkasten worden wekelijks honderden poppen opgehangen uit Costa Rica. Na het ontpoppen kan het avontuur als vlinder beginnen en start de cyclus opnieuw.

Vlinders, vrolijkheid en verbazing tegelijk!

In de Lorituin vliegen meer dan tachtig kleurrijke Lori’s van de Blauwe Bergen. Lori’s zijn actieve en nieuwsgierige papegaaitjes en ze trekken met hun capriolen en luidruchtige gedrag alle aandacht van de bezoeker. Naast imponeren willen ze eigenlijk nog maar één ding, namelijk gevoerd worden. Het is mogelijk om de papegaaitjes met een voederbakje nectar te voeren. Volgens de site zal 'de lori voorzichtig op uw arm landen en zich tegoed doen aan de heerlijke nectar. Voor alle leeftijden een unieke ervaring!' Toen wij er waren ging er een groep vrouwen naar binnen. Maar al snel was het een gegil, want die Lori's gingen boven op de hoofden van die dames zitten.

Wij hebben de vogelvrije route gevolgd...!

Op de terugweg stopten we in Lelystad. Op de markt werd een kermis opgebouwd en ineens waren we pa kwijt...

Er staat namelijk een standbeeld van Cornelis Lely op het plein en pa ging op zoek naar een bordje met info. De mensen van de kermis zochten gelijk actief mee. (Voordat jullie denken dat hij graag in de botsautootjes wilde...)

------

Woensdag

Woensdag brachten we een bezoek aan Amersfoort en Bunschoten-Spakenburg.

Bij het VVV in Amersfoort kochten we een route voor een stadswandeling, zodat we geen bezienswaardigheden zouden missen! Volgens de Capitool Reisgidsen bezit Amersfoort een van de mooiste binnensteden van Nederland.

In de straat Muurhuizen deed Ma gelijk inspiratie op voor in haar eigen tuin!

De Onze Lieve Vrouwentoren (oftewel Lange Jan) ligt (of beter gezegd: staat) centraal in Nederland. Daarom werd de torenspits gekozen als oorsprong voor het Nederlands coördinatenstelsel, de zogenaamde Rijksdriehoekmeting. Dit kadastrale nulpunt is te zien in de vloer van de toren en dus ook op bovenstaande foto!

Nog steeds actief, deze bierbrouwerij.

De eerste keer dat Amersfoorts bier wordt genoemd is in 1323. Het brouwen was toen voornamelijk een huisnijverheid en gebonden aan vele regels. Zo was onder andere de hoeveelheid die men mocht brouwen nauwkeurig vastgelegd. Ondanks de beperkingen was er genoeg bier over voor de export naar o.a. Holland. Dit tot ergernis van de Amsterdamse brouwers. Maar doordat Amersfoort van oudsher goed water heeft, kwamen er steeds meer brouwerijen in Amersfoort. In 1528 besloot Karel V zelfs Amersfoort het voorrecht te verlenen dat 'binnen die twee mylen of daeromtrent in den Lande omme Amersfoort' niet gebrouwen mocht worden. Na 1800 verloor de bierexport gaandeweg haar betekenis. Veel brouwerijen sloten voorgoed de deuren door de opkomende concurrentie, de verbeterde waterkwaliteit en de smaakverandering bij de drinkers.

Koppelpoort

Deze gecombineerde land- en waterpoort over de Eem, die onderdeel uitmaakte van de tweede ommuring, werd rond 1400 gebouwd. Boven de waterpoort bevindt zich een mezekouw, een houten uitbouw van waaruit gloeiende pek naar beneden gegooid kon worden.

Met behulp van een dubbele tredmolen kon het balkenschot worden neergelaten ter afsluiting van de doorgang.

Hofje De Armen De Poth

De broeders van de Heilige Geest verzorgden in de middeleeuwen de zieken in de stad. Ook deelden ze geld en goederen uit aan de armen. In de volksmond werden de giften de poth genoemd. Al snel kregen de broeders de bijnaam Pothbroeders.

's Middags hebben we Bunschoten-Spakenburg bezocht.

De Oude Haven met zijn botterwerf, de historische vissersvloot (bruine vloot) in de Museumhaven en de visafslag vormt het hart van het vissersdorp Spakenburg.

Verder is het erg toeristisch.

Je kunt er goed op een terrasje zitten, maar meer is er ook niet te beleven.

Toen we terug waren op het park, besloten we nogmaals een pannenkoek te gaan eten bij
Hans en Grietje.

------

Donderdag

Vandaag stonden zowel Amerongen, Wijk bij Duurstede als Austerlitz op het programma.

Amerongen ligt op de steile overgang tussen de Utrechtse Heuvelrug en de uiterwaarden van de Rijn. Het oude dorp heeft met zijn bochtige, hellende straatjes, dwarshuisboerderijen, zwartgeteerde tabaksschuren, monumentale kerk en kasteel zijn karakter als kasteeldorp behouden.

Het kasteel ligt als een vooruitgeschoven post in de uiterwaarden.

Het oorspronkelijke kasteel Amerongen werd in 1286 gesticht en in 1673 door de Fransen verwoest. Godard van Reede liet in 1673 het huidige huis bouwen op de oude fundamenten. In 1879 verwierf Godard van Aldenburg Bentinck het huis. Het interieur vormt een goede afspiegeling van het kasteelleven rond 1900.

Het kasteel bood tijdelijk onderdak aan ex-keizer Wilhelm II van Duitsland. Na anderhalf jaar vertrok hij met zijn gezelschap naar Huis Doorn.

Het kasteelpark werd aan het einde van de 17e eeuw aangelegd en in de 19e eeuw aangepast.

Zicht op Amerongen met de Andrieskerk.

Daarna reden we door naar Wijk bij Duurstede.

Wijk bij Duurstede kent een lange geschiedenis: van Dorestad tot Wijk (bij Duurstede), van bloeiende handelsstad tot bisschopsstad en van kleine provinciestad tot forensenstad.

Wijk heeft nog steeds het karakter van een vestingstadje met een kasteel, grachten, smalle straatjes, een Grote Kerk en historische panden.

Een naamloze poort in de Peperstraat leidt naar de Mazijk, een verstild stukje Wijk. De Mazijk is een lange, rechte monumentale lindelaan met achter de muren moestuinen, fruitbomen en speelweides. Het straatje was oorspronkelijk een deel van de eerste stadsgracht van Wijk. Bij de stadsuitbreiding tussen 1440 en 1450 kwam de gracht binnen de stad te liggen. Bisschop David van Bourgondië liet zich graag per boot van zijn kasteel naar zijn kerk over het grachtje vervoeren. Nadat de gracht werd gedempt, bleef de Mazijk onbebouwd.

Zweder van Abcoude, een leenman van de graaf van Gelre, liet rond 1270 een woontoren bouwen. Na 1459 versterkte de bisschop David van Bourgondië, die zich om veiligheidsredenen had teruggetrokken in Wijk, het kasteel met een poortgebouw en vier hoektorens. De nu nog bestaande Bourgondische toren was de belangrijkste. Ook zijn opvolger (en halfbroer) Philips van Bourgondië versterkte het kasteel. In de 17e eeuw raakte het kasteel in verval.

En op dit moment wordt het dus grondig gerestaureerd.

Pyramide van Austerlitz

Verscholen in de bossen van de Utrechtse Heuvelrug, staat een merkwaardige heuvel met obelisk. De heuvel had oorspronkelijk de vorm van een Egyptische piramide en werd in 1804 opgeworpen door Franse en Bataafse soldaten. Het idee kwam van de Franse opperbevelhebber Marmont. Hij wilde met deze piramide de herinnering aan het verblijf van het Franse leger in Kamp Zeist levend houden.

Na 27 dagen was het werk voltooid.

Pas in 1806, toen Marmont met zijn leger alweer was vertrokken, kreeg het bouwwerk de naam Pyramide van Austerlitz.

Dit ter ere van de overwinning van keizer Napoleon op de Oostenrijkse en Russische legers bij de Slag bij Austerlitz (tegenwoordig Slavkov u Brna in Tsjechië) op 2 december 1805. In de loop der tijd werd de piramide verschillende malen gerestaureerd, voor het laatst in 2003. Helaas zonder duurzaam resultaat: de piramide is op enkele plaatsen verzakt.

------

Vrijdag

Anne Laura kwam vandaag langs. Om 13.41 uur hebben we haar opgehaald van station Veenendaal-De Klomp. Omdat het slecht weer was hebben we gewinkeld in Veenendaal.

Natuurlijk heb ik nog iets gekocht, namelijk dit en dit en dit!

(De echte nieuwsgierigen klikken natuurlijk op de link....)

's Avonds hebben we een patatje gehaald bij de snackbar op het park.

------

Zaterdag

Zaterdags was de rest van de familie ook van de partij.

We hebben opnieuw pannenkoeken gegeten in het restaurant op het park.

's Middags hebben we een wandeling gemaakt in Renswoude, rond het gelijknamige kasteel.

Het kasteeldorp Renswoude, het 'Rhenense Woud', is de kleinste gemeente van Utrecht. Al in 1849 werd door de gouverneur van de provincie Utrecht voorgesteld om Renswoude samen te voegen met Woudenberg. Tot op heden is het nog steeds een zelfstandige gemeente. Het huidige dorp ontstond rond het gelijknamige kasteel. In 1654 liet Johan van Reede, domdeken van Utrecht, op de fundamenten van de vervallen ridderhofstad Borchwal een nieuw kasteel bouwen.

Het park rond het kasteel werd aangelegd in Franse stijl met rechte lanen, vierkante vijvers en het

700 m lange Grand Canal (zichtkanaal) aan de overkant van de weg. Het kanaal werd naar voorbeeld van het Grand Canal in Versailles in 1789 gegraven door werkloze dorpelingen in opdracht van Maria Duyst van Voorhout als cadeautje voor haar man Frederik van Reede.

In het begin van de 19e eeuw werd het park gemoderniseerd in landschapsstijl. Na de brand in 1985, waarbij het kasteel grotendeels werd verwoest, volgde een restauratie.

Wanneer de zomerzonne daalt,

Geen streek in 't gansche Sticht, die haalt,

Bij 't liefelijk Renswoude!

E.J. Potgieter (1808-1875)

De compacte toren van de Hervormde Koepelkerk steekt boven het groen uit. Kasteelheer Johan van Reede gaf al in 1639 opdracht voor de bouw van een slotkapel die werd ontworpen door Jacob van Campen in de vorm van een Grieks kruis.
Onder de kerk bevindt zicht het Familiegraf van den Huize Renswoude.

(J)An(nie) enzovoort...

We maakten een stop bij Dicky's Theeschenkerij.

Het feodale karakter van het dorp wordt nog eens benadrukt door de Nieuwe Buurt, een serie cottage-achtige kasteelwoningen met roodwitte luiken die tussen 1773 en 1780 als dienstwoningen van het kasteel werden gebouwd.