Er was vandaag een jaarmarkt in het plaatsje Buitenpost. We besloten om vanochtend daar eerst heen te gaan. Vanaf 10.00 uur was de markt open en net iets voor die tijd waren wij er al. De meeste kraampjes hadden een hoog braderie-gehalte, veel tassen/kleding/speelgoed en eten afgewisseld met 2e handsspullen. Leuk om even te snuffelen.
Bij de Binnenmarkt Buitenpost schuilden we voor de regen en vergaten de inwendige mens niet ;-)
Daarna liepen we in de richting van De Kruidhof, hortus van Fryslan. In de buurt van deze tuin ook weer een soort marktje, maar met meer 'natuurlijke' producten. Leuke wol, zeepjes, planten, stands van Groei & Bloei e.d. Dit sprak ons iets meer aan.
I.v.m. de markt was het bezoeken van de tuin vandaag gratis. Daardoor was het er wel behoorlijk druk.
Er zijn 17 thematuinen, waaronder de grootste collectie geneeskrachtige kruiden van West Europa. Verder o.a. een Kloostertuin, een Bijbelplantentuin, een Heemtuin en een Vlindertuin.
Leuk om rond te kijken!
In het tuincafé genoten we van een broodje. Helaas was er geen tafeltje meer beschikbaar en moesten we het aan een sta-tafel op eten.
Daarna reden we met de auto naar de dorpjes Paesens en Moddergat, gelegen aan de Waddenzee.
We keken bij het monument op de dijk ter gelegenheid van de ramp van Moddergat (in 1883) waarbij 83 vissers om het leven kwamen. Helaas kregen we een bui over ons heen, dus schuilden we maar gauw in het Museum It Fiskerhúske, een klein openluchtmuseum waarin de herinneringen aan de verdwenen kustvisserij en de visserscultuur levend gehouden wordt. Het museum bestaat uit vier gerestaureerde vissershuisjes.
Eerst zagen we een korte film waarin iets over de geschiedenis van de dorpen werd verteld. De naam van het dorp Paesens werd afgeleid van het Latijnse Pagingi, wat modder betekent. Op deze plek stroomde vroeger een riviertje de zee in. In het jaar 1000 begon men met de bedijking, de verbinding met zee bleef gehandhaafd door middel van een sluisje. In 1449 was de sluis dichtgeslibd en kwam er een einde aan de open verbinding met de zee. Aan de westkant van het riviertje ontstond het plaatsje Moddergat. In de 19e eeuw hadden de beide dorpen een grote vissersvloot. Omdat er geen haven was, moesten de schepen in de wadgeulen blijven liggen en werd de vangst met pramen aan land gebracht. Aan de vrouwen de taak om wadpieren te verzamelen en aan de vishaken te bevestigen (er waren ong. 6000 stuks aas per schip nodig...) en de vis uit te venten.
In Klaske's húske zijn de kamers ingericht in de stijl van de vroege twintigste eeuw.
In dit huisjes woonde Klaske van der Lei, geboren in 1900 en enig kind. In 1940 nam Klaske's vader het agentschap voor visserijproducten over. In die tijd werden garnalen en vis nog bij Moddergat aan wal gebracht en geveild. Klaske bleef ongehuwd en deed de boekhouding voor haar vader. In 1952 nam ze het agentschap van hem over. Klaske werd benoemd als gemeentelijke afslager van de nieuwe visafslag in het plaatsje Dokkumer Nieuwe Zijlen. In 1964 had ze ook de garnalenvloot van Tholen en Arnemuiden onder haar hoede.
In dit huisjes woonde Klaske van der Lei, geboren in 1900 en enig kind. In 1940 nam Klaske's vader het agentschap voor visserijproducten over. In die tijd werden garnalen en vis nog bij Moddergat aan wal gebracht en geveild. Klaske bleef ongehuwd en deed de boekhouding voor haar vader. In 1952 nam ze het agentschap van hem over. Klaske werd benoemd als gemeentelijke afslager van de nieuwe visafslag in het plaatsje Dokkumer Nieuwe Zijlen. In 1964 had ze ook de garnalenvloot van Tholen en Arnemuiden onder haar hoede.
Ze had dus aardig wat in haar mars!
Klaske met haar ouders.
Een bekende kast.
Vervolgens reden we via een dijk in 't Lauwersmeer naar Lauwersoog (Groningen) en keken daar rond in de haven.
Aan de Groningse kant van het Lauwersmeer reden we weer richting huis.
We kwamen o.a. door Zoutkamp (waar het fors regende) en Burum. In de buurt van dat plaatsje zagen we in een weiland allemaal satellietschotels staan. In de volksmond wordt dit 'It Grutte Ear' genoemd. In 1973 werd dit enige Nederlands grondstation voor internationale verbindingen over communicatiesatellieten door de PTT geopend. (Voor wie meer wil weten: het grondstation vormt de toegangspoort voor het verzamelen van Europees en intercontinentaal verkeer uit Nederland en omringende landen dat loopt over het telefoonnet en via straalzenders om het weer door te sturen naar satellieten, zodat het kan worden verzonden naar de eindbestemming via soortgelijke grondstations elders ter wereld).
Aan de Groningse kant van het Lauwersmeer reden we weer richting huis.
We kwamen o.a. door Zoutkamp (waar het fors regende) en Burum. In de buurt van dat plaatsje zagen we in een weiland allemaal satellietschotels staan. In de volksmond wordt dit 'It Grutte Ear' genoemd. In 1973 werd dit enige Nederlands grondstation voor internationale verbindingen over communicatiesatellieten door de PTT geopend. (Voor wie meer wil weten: het grondstation vormt de toegangspoort voor het verzamelen van Europees en intercontinentaal verkeer uit Nederland en omringende landen dat loopt over het telefoonnet en via straalzenders om het weer door te sturen naar satellieten, zodat het kan worden verzonden naar de eindbestemming via soortgelijke grondstations elders ter wereld).
In Surhuisterveen gingen we naar de AH en deden wat inkopen voor het ontbijt.
Daarna zaten we nog een poosje buiten en rond 18.00 uur vertrokken we naar Earstermar waar we bij Herbergh De Parel een hapje aten.
Morgen staat Groningen op het programma!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.