Schilberg -1-

Het wordt wat verwarrend voor de lieve lezertjes. Het Duitse avontuur van J&J is nog niet helemaal afgelopen (hoewel ze inmiddels voet op Nederlandse bodem gezet hebben) en het volgende duo is alweer op reis! De geoefende lezers zijn vast in staat om de verschillende verhaal-/reislijnen uit elkaar te houden.

 Tanja en ik reisden vanmorgen af naar de provincie Zuid-Limburg. Op de grens met België staat ons onderkomen voor de komende week: de voormalige grenspost Schilberg.

Voordat we daar arriveerden, maakten we een stop in Thorn, bekend als het witte stadje.

Thorn ontstond rond 990. Er werd een abdij gebouwd voor vrouwelijke kloosterlingen van adellijke komaf. 800 jaar lang was het een mini-vorstendom waar 33 abdis-vorstinnen de scepter zwaaiden. Het staatje had een eigen rechtspraak en sloeg een eigen munt.

Met de komst van de Fransen in 1794 kwam hier een einde aan. De adellijke dames vluchtten voor de Fransen en er voor in de plek kwamen veel armen in het stadje wonen.

De Fransen voerden een belasting in op basis van de omvang van de ramen. Meer ramen in huis betekende een hogere belasting. De arme bevolking metselde de ramen dicht om de belastingaanslag te beperken. Om de 'littekens van de armoede' te verbergen, werden de huizen wit gekalkt.

Op het terras van Steyn Dullens Patisserie aten we een heerlijk broodje humus met gegrilde groenten. Sommige mensen moeten lang wachten op Schiphol, anderen op een trein, wij vandaag op deze lunch. Maar na een uur wachttijd konden we eindelijk onze honger (nou ja, trek) stillen.

De abdijkerk

In Margraten deden we bij de supermarkt wat boodschappen en om 16.00 uur meldden we ons bij Paul van het vakantiehuisje. Tassen werden uitgeladen, koffers uitgepakt, boodschappen opgeruimd en daarna genoten we van een Nespressootje in ons tijdelijke onderkomen.

In Mechelen aten we vanavond lekker bij restaurant Proeff!

Op de foto hierboven de voormalige grenspost. In het rechtse gedeelte van het witte gebouw verblijven wij.
En onderstaand het dakterras, waar we nog even heerlijk in de zon zaten.