Het Engelse Avontuur: Voss en Flåm(sbana)

Het appartementencomplex van alle kanten gefotografeerd.

Vandaag gaan we naar Flåm, waar we op de Flåmsbanen stappen.

Om daar te komen rijden we via Stalheim richting Gudvangen. We passeren het Stalheim Hotel (waar kennen we dat van ;-) en rijden de Stalheimskleiva in met uitzicht op het Nærøydal.

Deze weg met 13 haarspeldbochten en een stijgingspercentage van 20% is tussen 1842 en 1846 aangelegd en gelukkig eenrichtingsverkeer!

Vanuit Gudvangen maken we een klein uitstapje langs het Nærøyfjord.

Ineens staan we voor een tunneltje, onverlicht, een weg die slechts 1 rijstrook breed is... De Bakkatunnelen blijkt ruim 1,7 km lang te zijn. Als je niet veel ziet, lijkt dat een vreselijk eind.

Maar ook aan het eind van deze tunnel schijnt er licht!

En staat er zelfs een kerk: Bakka Kyrkje.

Inmiddels barst er een verschrikkelijke bui los. We keren en geven een aantal buitenlandse wandelaars een lift en zetten hen in Gudvangen af. Weer een goede daad verricht!

Daarna gaan we dan toch eindelijk naar Flåm.

We passeren nog twee tunnels: de Gudvangentunnelen van 11,4 km en de Flenjatunnelen van ruim 5 km. De helft van de tijd zit je hier ondergronds!

Station Flåm

De Flåmsbanen is een van de meest adembenemende treinreizen ter wereld. De spoorlijn is maar 20 km lang, maar overbrugt op die afstand een hoogteverschil van 864 meter.

In 1942 is de spoorlijn gereed. De officiële opening volgt pas in 1947, na de Tweede Wereldoorlog. De speciaal bestelde elektrische locomotieven zijn door de oorlog nl. niet eerder beschikbaar.

De spoorlijn telt twintig tunnels en negen haltes. Bijna alle tunnels werden met de hand door het gebergte gegraven. Elke meter betekende een maand hard werken...

Om lawines te ontwijken, steekt de trein drie keer de rivier en de bodem van het dal over.