Zondag in Krimml

Na een tip van (o)pa Den Braber besloten we deze zondag de ochtenddienst van de Christliche Gemeinde Mayrhofen (www.christliche-gemeinde-mayrhofen.at) te bezoeken. We deden dat in beperkte samenstelling, omdat Matt niet zo lekker was en Anne Laura en Tanja achterbleven om hem bij te staan. Dus vertrokken Arjen, Betty, Freek en Jan om 9.20 uur om de 38 km af te leggen naar Mayrhofen. De dienst begon om 10.30 uur, maar inmiddels weten we dat je de tijd moet nemen voor dit soort ritten, zeker als wolken en regen de overhand hebben. We waren ruim op tijd om op ons gemak een parkeerplaatsje te zoeken in het drukke centrum van het dorp en naar de Poly-Technische Schule te lopen, waar de samenkomst plaatsvond. We kregen bij binnenkomst een hand van voorganger Kohl (voor zover we weten geen familie).

Aan deze gemeente werd pas in het Reformatorisch Dagblad aandacht besteed. Dat was te merken. Toen we aankwamen was er nog plaats genoeg, maar al snel zat de ruimte stampvol met enkele Oostenrijkers en tientallen Nederlanders uit de achterban van deze krant, onder wie zelfs een familie die we herkenden uit de kerk in Middelharnis... Dit deed uiteraard wel iets af aan de "buitenlandervaring".

De liturgie van deze vrije gemeente was eenvoudiger dan in de Lutherse kerken die we vorige zondagen bezochten. We zongen enkele liederen, begeleid op gitaar. De hele dienst was tweetalig: alle formules, gebeden, zegenbedes en ook de preek werden zowel in het Duits als in het Engels uitgesproken. Bij de preek haalde dit de vaart er wel een beetje uit, omdat de voorganger telkens een paar zinnen in het Duits uitsprak en ze vervolgens in het Engels herhaalde. Als je beide talen kunt volgen, hoor je dus telkens een "echo".

Onderwerp van de preek waren de eerste verzen van het derde hoofdstuk van de brief van Jakobus. Het gaat daar over het gebruik van de tong en over de macht die dit kleine lichaamsdeel heeft. Er kunnen goede of slechte woorden mee worden gesproken. Daarmee kunnen mensen, daarmee kan de gemeente van Christus de goede of juist de verkeerde kant op worden gestuurd. Niemand is in staat de tong te temmen. Daarom is het nodig dat wij telkens weer met deze onmacht bij het kruis van Christus komen. Want God is wel in staat om onze tong te temmen, zodat we goede woorden spreken en zijn lof verkondigen.

Na de dienst was er gelegenheid om koffie te gebruiken, maar daar hebben we geen gebruik van gemaakt, omdat we snel terug wilden naar onze achtergebleven reisgenoten. We hebben nog kort afscheid genomen van de voorganger en hem gecomplimenteerd met het feit dat hij er in geslaagd was in beide talen een helder verhaal te houden. Hij wenste ons daarop Gods zegen. 

In ons vakantiehuisje aten we onder het genot van een kopje koffie van een heerlijke apfelstrudel, self made by AL.

Na de lunch gingen we de volwassenen (;-) nog een wandelingetje maken.

We dachten de Plattenkogel zo op te klimmen, maar, anders dan de naam doet vermoeden, was 'ie toch wat steiler dan verwacht...

Berta 1 meets Berta 2...

Na de wandeling aten we een zelfgemaakt soepje. We hoopten dat opa even wat langs had gebracht, maar helaas... Volgende week dan maar weer ;-)