Sorrento

Vandaag stond een bezoek aan Sorrento op de planning.

Na het ontbijt vertrokken we richting die plaats, gelegen aan het zuidelijk uiteinde van de Golf van Napels op een tufstenen plateau boven zee.

Al snel vonden we een parkeerterrein waar we de auto achterlieten en gingen we te voet verder.

Sorrento is volgens de reisgids een wereldberoemde stad. Dat komt door de vele citroen- en sinaasappelbomen, het milde klimaat en de mythen uit de oudheid en uit een recenter verleden.

Het hart van Sorrento is de Piazza Tasso, vernoemd naar de dichter Torquato Tasso.

Door de Via Luigi Maio lopen we naar de haven, de Marina Picola.

Met een trap dalen we af naar deze nieuwere haven, waar ook veerboten aanleggen en veel terrassen en zelfs een paar strandjes zijn.

Je kunt met een lift weer omhoog gebracht worden, maar wij gaan natuurlijk opnieuw met de trap (wel een andere, er zijn er meerdere) en komen in de kruisgang van het Convento di San Francesco terecht.

Door de Via Marina Grande komen we uiteindelijk in de visserswijk terecht, met een charmant en sfeervol haventje, de Marina Grande geheten.

Waar we op het terras bij Trattoria Da Emilia (sinds 1947) belanden. Arjen gaat voor gegrilde vis en de rest voor ravioli of spaghetti. 

We lopen nog door wat smalle steegjes en gaan weer terug naar de auto.

De Sedile Dominova zien we vanuit de verte.

Deze met fresco's gedecoreerde loggia uit de 15e eeuw ontleent haar naam aan het feit dat ze vroeger de zetel (sedile) was voor bijeenkomsten van de adel. Nu spelen gepensioneerden kaart en slijten hun leven in de glans van het verleden (aldus de reisgids ;-).

Vanavond aten we opnieuw bij Salvatore & Mafalda en het was weer prima.

Het was een pleasure om ons te leren kennen, aldus de ober.

Wel kreeg ik (Betty) een glas prosecco over m'n rug heen, dus ik ruik wat sterk op het moment ;-)

Morgen begint alweer de reis naar huis...