Linz

Vandaag gingen we alweer verkassen, dus het bekende ritueel volgde: alles inpakken, kamers checken, auto inladen en uitchecken. Ergens daar tussendoor genoten we nog van een heerlijk ontbijtbuffet. Deze morgen waren er geen pannenkoeken, gelukkig was de kok zo vriendelijk om ze voor Freek speciaal te bakken.

Rond 9.30 uur reden we weg uit Praag. Na een onweersbui vannacht, was het gelukkig aardig afgekoeld.

Helaas zijn er niet veel snelwegen in Tsjechië. Tenminste, niet die kant uit die wij uit moesten. Het schoot daardoor allemaal niet erg op. Rond 12.45 uur waren we in Cesky Krumlov. Tanja, Arjen en Anne Laura waren hier in 2002 al geweest. Anne Laura herinnerde zich nog een beer in een berenput en wilde graag terug om te kijken of ze nog iets herkende. Vandaar dat we in deze plaats stopten en gelijk van een lunch (zeg maar gerust diner) genoten!

Verder liepen we een rondje door het stadje. Uiteraard langs de beer en het kasteel en genoten van het mooie uitzicht op de Moldau.

Daarna maakten we ons op voor het laatste stukje Tsjechië. Voorlopig zien ze ons niet meer in dit land. We zijn toch wat meer West-Europees georiënteerd, zeg maar.

In Linz vonden we ons hotel, ondanks wat wegafzettingen, heel snel. En parkeerden daarna in de parkeergarage onder het nabij gelegen casino.

De kerk waar we morgen naar toe willen, ligt 500 meter bij ons hotel vandaan.
Makkelijker kan dus niet.

Net hebben we een hapje gegeten bij El Greco, dat is dan onze bijdrage aan het herstel van de Griekse economie.

De kinders vermaakten zichzelf gelukkig.

Tanja en ik gingen voor vegetarisch: gegrilde aubergine en courgette en nog het een en ander.

Mat heeft het gelukkig ook nog steeds naar z'n zin. Hij is al aardig bijgevoederd, volgens mij en is ondertussen ook op de hoogte van de 'inname-kant'.

 Na het afrekenen kregen we nog een glaasje ouzo aangeboden. Niet eens echt vies, eigenlijk.

 

De foto's hierboven en -onder zijn gemaakt op de Hauptplatz, een van de mooiste pleinen van Oostenrijk (volgens de reisgids, uiteraard). De zuil wordt de pestzuil genoemd en is opgericht door alle burgers van Linz, omdat ze behoed waren gebleven voor 3 rampen: oorlog, brand en de pest.

De kerk hieronder is de Ignatiuskirche. Van 1856 tot 1868 was de componist Anton Bruckner de organist van deze kathedraal. De binnenkant van deze kerk schijnt ook erg mooi te zijn, wellicht komen we er morgen nog.

 Welterusten!