Praag

Gisteravond maakten we nog een wandelingetje naar het Plein Oude Stad. Aan dit plein bevindt zich het Stadhuis Oude Stad.

Dit gebouw is gebouwd in 1338 nadat koning Jan de Blinde had besloten tot de instelling van een gemeenteraad. Doordat het gebouw steeds uitgebreid is, zie je veel verschillende bouwstijlen. In de Tweede Wereldoorlog heeft het grote schade opgelopen toen de nazi's in 1945 de Praagse Opstand wilden onderdrukken.

Aan de zijkant hangt een astronomische klok. Op het hele uur is er een processie van apostelen te zien. Wij stonden netjes vanaf een uur of 20.30 uur te wachten, met nog een heeeeeleboel andere mensen.

Ik had het idee (en met mij nog meer reisgenoten) dat de apostelen uit het ene luikje zouden komen en via het andere weer naar binnen gingen. Maar dat was niet zo. Ze blijven 'binnen' en je ziet ze dan voorbij gaan.... Tenminste, als je heel goed kijkt ;-)

De eerste klok dateert uit de 15e eeuw. Volgens een legende werd de klokkenmaker door raadsleden blind gemaakt, zodat hij nergens elders een mooiere klok kon maken.

Aan de rechterkant zie je een geraamte dat de Dood uitbeeldt. Deze start de voorstelling door aan een touw te trekken. Ondertussen bekijkt hij de zandloper in zijn andere hand. Dan gaan de twee luikjes open waar de apostelen door te zien zijn. Petrus leidt de processie.

Na dit ritueel klinkt er hanengekraai en slaat de klok de tijd.

De andere drie bewegende beelden zijn: een hoofdschuddende Turk, IJdelheid die zichzelf in een spiegel bekijkt en Hebzucht die is afgebeeld als een Joodse woekeraar.

Het uurwerk bestaat trouwens uit drie schijven: de vaste schijf in het midden en de onafhankelijk daarvan draaiende buitenrand en zodiakring. Er zijn drie wijzers: de wijzer met het handje, het zonnetje dat op die wijzer heen en weer schuift en de wijzer met het sterretje die vast verbonden is met de zodiakschijf.

Het tweede onderdeel bovenaan is de Parade van de Apostelen.

Het derde onderdeel onderaan is een wijzerplaat met medaillons die de maanden voorstellen en waarop voor elke dag de heilige wordt aangeduid.

Vanochtend spraken Tanja en ik om 8.15 uur af voor een wandelingetje door de stad.

Rond 9.00 uur ontmoeten we de rest aan het zeer uitgebreide en zeer luxe ontbijtbuffet (dit maakten wij nog niet eerder mee).

Daarna trokken we onze wandelschoenen aan en gingen de stad in, opnieuw naar het Plein Oude Stad.

Op het plein staat een standbeeld voor Jan Hus. Nadat het concilie van Konstanz hem in 1415 tot ketter had verklaard, werd Hus op de brandstapel gebracht. Het monument is op de 500e sterfdag van Hus onthuld. Er zijn twee groepen mensen te zien: de zegevierende hussitische troepen en de tot ballingschap gedwongen protestanten 200 jaar later. Een jonge moeder symboliseert de nationale wedergeboorte. Hiertussen staat Hus.

In zijn academische carrière heeft Hus – naast het theologisch werk waarmee hij de meeste faam verwierf – een blijvend stempel gedrukt op de Tsjechische maatschappij. Hem komt de eer toe de háček (de letter c, s of z met een omgekeerd dakje) te hebben geïntroduceerd in het Tsjechische alfabet. De reden daarvoor was waarschijnlijk een economische: Hus leefde in de periode voor de boekdrukkunst, en perkament was duur. Het scheelde ruimte en dus geld om een letter te kunnen schrijven in plaats van sh, of đ in plaats van dzj. In deze Tsjechische spelling heeft Hus een volledige Bijbelvertaling verzorgd.

We liepen verder naar de Karelsbrug over de rivier de Moldau. Deze brug is het beroemdste bouwwerk van Praag en is in 1357 in opdracht van Karel IV gebouwd. De brug is 502 meter lang en is gemaakt van zandsteenblokken, die volgens een overlevering met mortel en eieren werd verstevigd. Het is nu een voetgangersbrug. Vroeger konden er 4 rijtuigen naast elkaar overheen rijden.

Op de brug staan heel veel beelden van heel veel heiligen. Aan weerszijden is er een bruggentoren.

Vanaf de brug heb je een mooi zicht op de Praagse Burcht.

De geschiedenis van de Burcht start in de 9e eeuw, toen prins Borivoj de Burcht stichtte.

Vanwege de strategische ligging, werd de Burcht al snel een machtscentrum. Binnen de muren bevindt zich o.a. een paleis, drie kerken en een klooster. Sinds 1918 is het de zetel van de Tsjechische president.

We moesten behoorlijk klimmen om er te komen.

Na een poosje rond gekeken gingen de meesten, behalve de echte diehards, naar het hotel terug.

Tanja en ik bekeken o.a. de St. Vituskathedraal.

In 1344 werd onder koning Jan begonnen met de bouw van deze kathedraal.

Dit was tot de 19e eeuw de hoofdingang. Boven de ingang een mozaïek van Het Laatste Oordeel, gemaakt door ambachtslieden uit Venetië.



We genoten van het mooie uitzicht over de stad, daarna gingen we in rustig tempo (het was ondertussen behoorlijk warm geworden) weer naar beneden.

Na een verlate lunch, keerden ook wij terug naar het hotel, waar we de rest van de middag in onze airco gekoelde kamers bleven. Om 18.00 uur genoten we opnieuw van een heerlijk dinertje in het hotel.

Tanja en ik probeerden de Strawberry Bohemia Sparkling Wine.

Na het eten trokken de volwassenen nogmaals de stad in, nu om in de Joodse wijk een bezoek te brengen aan de Joodse begraafplaats. We dachten er niet echt bij na dat de sabbat al begonnen was. Of dat de reden was, weet ik niet, maar het hek van de begraafplaats was dicht en door alle hoge muren er om heen, lukte het niet of nauwelijks om een foto te maken.

In de middeleeuwen waren er twee joodse gemeenschappen in Praag. Op den duur vormden deze twee buurten samen een joods getto. Onder het bewind van Rudolf II en Jozef II genoten de Joden steeds meer bescherming en werd de buurt Josefov genoemd. In 1850 werd de Joodse wijk officieel bij Praag gevoegd. Meer dan 300 jaar mochten joden hun doden uitsluitend op het terrein van de oude begraafplaats begraven. Door ruimtegebrek liggen de doden tot twaalf lagen boven elkaar begraven. Er zijn 12.000 grafstenen te zien, maar er wordt geschat dat een veelvoud hiervan hier werkelijk begraven ligt. In 1787 vond de laatste teraardebestelling plaats.

Hierna gingen we met een omweg weer terug naar het hotel. Daar dronken we nog een glaasje.

Nu pakken we de boel weer in en vertrekken morgen naar Linz in Oostenrijk!