Thiessow en een rondje Bergen, Putbus en Gager

Om 7.45 uur vertrokken de sportievelingen van het reisgezelschap voor hun half uurtje (noodzakelijjke ;-) beweging. Het weer was zo vroeg op de ochtend prima!

Na een lekker ontbijt vertrokken we rond 9.30 uur naar Thiessow. Ik geef de pen nu door aan Jan:

De (Evangelische) gemeente van Mönchgut (zo heet het schiereilandje waar ons hotel staat) heeft diverse mooie kerkjes, waar elke zondag diensten worden gehouden. Zie www.kirche-auf-moenchgut.de. Maar vandaag was dat niet het geval: er was nu een dienst op het terras van het strandcafé in Thiessow, een paar kilometer bij ons hotel vandaan. Zo kwam het dat we deze zondagmorgen al voor tienen op een terras zaten, met uitzicht op de Oostzee. We waren niet bepaald alleen: het terras zat goed vol.

De dienst werd geleid door twee voorgangers: pastor Passauer uit Berlijn (in een zwarte toga) en pastor Metz die aan de gemeente van Mönchgut verbonden is (in een witte toga). Voor de muziek werd gezorgd door Kantor (dat is hier ook een kerkelijk ambt) Damm uit Wenigerode, die wat orgelklanken aan een keyboard ontlokte, en de blazers van de Mönchguter Bläserkreis. We kregen een papiertje met daarop de liederen en orde van dienst. Bij de liederen stonden ook noten, zodat we goed mee konden zingen.

Op het papiertje stond ook de tekst van Psalm 8 afgedrukt, met daarbij de woorden "im Wechsel zu lesen". De bedoeling was, zo bleek, dat twee regels door de pastor en daarna twee regels door de gemeente werden gelezen. Wij hebben in ons beste Duits meegemurmeld met de schare. Het had wel iets, zo'n interactieve orde van dienst. Uiteraard deden we ook de Glaubensbekenntnis en het Vaterunser collectief, maar dat kwamen we eerder tegen.

Er waren twee schriftlezingen. De eerste was uit het boek Jona over de storm op zee, de slapende Jona die gewekt wordt, ontmaskerd als de oorzaak van het noodweer en uiteindelijk overboord moet, waar hij opgeslokt wordt door de vis die hem na drie dagen uitspuwt. De tweede lezing was uit Markus 4, over de storm op het meer, Jezus die slaapt aan boord van het schip, gewekt wordt door zijn discipelen, de storm tot bedaren en aan de discipelen vraagt of zij geen geloof hebben.

Het thema van de preek, gehouden door pastor Metz was "einfach mal abtauchen". Even onderduiken, op vakantie, weg van het leven en de drukte van alledag. In de lezingen heeft onderduiken twee betekenissen. Het is niet altijd positief. Jona dook weg voor de wil van God en ging niet naar Ninevé. Maar toen hij letterlijk in het water gegooid werd, onderging in de golven en de vis, hervond hij de balans en vond hij in drie dagen in zijn redding God terug. Wie rust zoekt tijdens de vakantie, in plaats van verstrooiing, die kan zo ook God vinden. Jezus dook ook onder, sliep ook in de storm. Hij slaapt eigenlijk niet om te rusten, maar doordat hij de rust al heeft. Wie onder water duikt, krijgt niets mee van wat er boven gebeurt, de golven en de wind. Zo is Jezus zelfs gerust in de storm. Zo onderduiken is geloof. Slapen in de storm, zingen en danken in de buik van de vis.

Jezus bedwingt na de rust de elementen, Jona preekt na de drie dagen in de vis zo dat de inwoners van Ninevé zich bekeren. Zo is deze rust een bron van kracht die tot grote daden in staat stelt. Deze rust is voor ieder bereikbaar, niet slechts voor hoogvliegers in het geloof. De vraag van Jezus, of de discipelen geloof hebben, is niet retorisch en wordt ook aan ons gesteld. Wie in de rust geloofskracht vindt, kan bergen verzetten en dichterbij zichzelf en bij God komen. Die rust wenste de pastor allen toe.

  

Na de dienst was er koffie met koek. Toen ik (Jan) de Berlijnse pastor een hand gaf raadde hij mij aan snel koffie te pakken tegen de kou. Het was tijdens de dienst namelijk steeds frisser geworden en na afloop begon het te regenen, terwijl ik nog in korte mouwen liep. Ik zei tegen hem dat hij in zijn woord van welkom wel had gezegd dat er mensen uit alle Duitse Bundesländer waren, maar dat wij buitenlanders waren. Daarop antwoordde hij dat we hier geen buitenlanders waren, maar medeburgers van de heiligen en huisgenoten van God.

Zo voegen we weer een mooie ervaring toe aan onze buitenlandse kerkbezoeken!

  

Na een late lunch op de hotelkamer, reden we nog een rondje door het druilige weer. Helaas werd dat er de rest van de dag niet echt beter op...

  

Putbus is de jongste stad op Rügen, gebouwd door vorst Malte de 1e in classistische stijl. Er is onder meer een Circus a la Bath, veel witte gebouwen (het wordt dan ook wel de weisse Stadt genoemd), een monument op de markt voor de gevallenen in de Deens/Duitse oorlog van 1864, de Zevenweekse oorlog van 1866 en de Frans/Duitse oorlog van 1870/1871. Malte bouwde ook een slot, maar dat is in 1962 gesloopt omdat het de communistische heersers te veel deed denken aan de feodale tijd.