Dedemsvaart - de tuinen van Mien Ruys

Vandaag stond een bezoek aan Dedemsvaart op het programma. In dit plaatsje vind je de tuinen van Mien Ruys.

Kwekersdochter Mien Ruys (1904-1999) was een toonaangevend en invloedrijke tuinarchitecte in binnen- en buitenland.

Het begon allemaal in 1924 toen ze in de boomgaard op de kwekerij van haar vader haar ideeën over vormgeving, plantcombinaties en gebruik van materialen in een eerste proeftuin vormgaf.

 Ze is er haar hele leven mee doorgegaan en een wandeling door haar proeftuinen biedt nu een boeiend overzicht van bijna een eeuw tuinarchitectuur. De drie oudste tuinen hebben de status van rijksmonument en de 25 overige tuinen zijn gemeentelijk monument.

 

In bijna alle tuinen vind je informatie over de aanwezige beplanting.

In Nederland kreeg Mien de bijnaam Bielzen Mien omdat zij de voortrekker was in het gebruik van spoorbielzen in tuinen, iets wat vooral in de jaren zeventig bijzonder populair was. Zij werkte graag met rechte vormen: rechthoeken, vierkanten en heldere lijnen. Ze was in Nederland een van de eersten die zich als tuinarchitect serieus bezig hield met kleinere stadstuinen.

Moerastuin:

De gele tuin:

De herfsttuin is een proef met "herfstbeplanting" om het tuinseizoen te verlengen. Niet alleen laatbloeiende planten, maar ook herfstkleuren, uitgebloeide bloeivormen en bessen brengen leven in deze tuin. Asters spelen een hoofdrol in de nieuwe herfsttuin, samen met grote siergrassen die tot diep in de winter een mooi silhouet vormen.

De dahliaborder is een experiment met verschillende types dahlia's, gecombineerd met vaste planten en grassen. De dahlia's zijn in een ritme van driehoekige vakken geplant, met daaraan gerelateerd kleurgebruik.

Gelukkig was er voor 'de jeugd' binnen nog wat afleiding...

De kruidentuin:

Nadat we uitgekeken waren hebben we een bakje koffie/thee in het theehuis gedaan en gelijk weer even opgewarmd bij de kachel (bij binnenkomst hadden we dat ook al gedaan).

 Onze meegebrachte boterhammetjes aten we ergens onderweg op.
 Daarna reden we nog een rondje door Staphorst.

We hadden nog een leuke route uitgestippeld langs enkele kasteeltjes/havezaten (die ze hier in overvloed hebben!), maar doordat er een weg afgesloten was, moesten we zover omrijden (er waren heel veel onverharde wegen in de buurt), dat we maar besloten naar het vakantiepark terug te gaan.

Rond 17.00 uur zijn we naar Hellendoorn vertrokken waar we heerlijk gegeten hebben bij

In de Tonne.

 Omdat het de laatste avond is, nam ik 'noa' (de menukaart was in dialect) een koffie compleet (van alles d'r bie).

Gelukkig heeft pa een klein beetje geholpen...

Nu gaan we nog even wat inpakken en dan morgen alweer naar huis!