Zaterdagmorgen ging de wekker al om
7.00 uur. De laatste spullen werden ingepakt en ingeladen en na het
ontbijt werd het huis opgeruimd. De eigenaresse van het vakantiehuis
zou rond 10.00 uur langskomen, maar stond om 8.30 uur al op de stoep.
Na wat formaliteiten ging ze alweer weg. We moesten de deur maar
gewoon achter ons dicht trekken, dan kwam het goed.
Rond 9.30 uur waren we klaar voor
vertrek. In de buurt van Adare stopten we voor benzine en koffie (en
Tanja en ik doen ook deze vakantie weer de toiletinspectie, de meeste
scoren een dikke onvoldoende). Bij dit tankstation behoorde naast
benzine en diesel, ook kerosine tot de mogelijkheden. We overwogen om
vliegend verder te gaan, maar houden het toch maar met vier wielen op
de grond!
.jpg)
.jpg)
Vervolgens reden we via Limerick (tante Corrie, bedankt voor het gedichtje!), naar
Ennistymon waar we lunchten bij het Guru Tea House. Op de een of
andere manier komen we toch altijd weer bij van die spirituele
zaakjes terecht. Aan wie het ligt, weet ik nog niet...
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Omdat het nog vrij vroeg was, reden we naar de Cliffs of Moher. Er waren nog wat mensen die op dat idee gekomen waren... Met enkele duizenden andere mensen (a 6 euro per volwassene) keken we naar de indrukwekkende kliffen. Deze zijn 214 meter hoog en 8 km lang. De steile rotsen bestaan uit afwisselende lagen zwarte schalie en zandsteen. Op de beschutte richels nestelen diverse vogelsoorten, waaronder zeekoeten. Het lijkt me mooi om vanaf deze plek de zon onder te zien gaan, maar helaas hadden we geen zon vandaag.
.jpg)
.jpg)
Tegen 16.00 uur waren we in het Wild
Honey Inn Hotel in Lisdoonvarna. Dit plaatsje was in de victoriaanse
tijd een kuuroord, maar is nu vooral bekend door de kleurrijke pubs
(of dit over de buiten- of binnenkant gaat heb ik nu nog niet ontdekt)
en het Matchmaking Festival, dat helaas pas in september plaatsvindt.
Dit verhaaltje zit ik in het raamkozijn van mijn helaas zeer gehorige hotelkamer te typen.
.jpg)
.jpg)
Tanja, Arjen en Jan maakten in het donker nog een ritje met de auto.
Dit verhaaltje zit ik in het raamkozijn van mijn helaas zeer gehorige hotelkamer te typen.
Tanja, Arjen en Jan maakten in het donker nog een ritje met de auto.
Bedankt oor, fijn dat je er toch nog kans toe zag om ons in je belevenissen te laten delen! Dat 't internet niet helemaal (of helemaal niet) werkte, vermoedde ik al. Naar je foto's (of van Tanja?) heb je me al weer nieuwsgierig gemaakt, net als naar de rest van 't Engelse avontuur... We wachten dus in spanning morgen weer af. Groetjes eej!
BeantwoordenVerwijderenGoeiemorgen kinderen, weer een informatief, en vooral stukje leuk over de bestemming, Betty.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat er nog geen foto's zijn, maar ik los dat weer op met G.E ;-) dus ik zag wat jullie deden en die middag. De volgende trip kom je vast door Galway, ook weer zo'n plekje waar ik iets mee heb. Met de naam dus. James Galway is een man die ik al jaren bewonder, de beroemdste dwarsfluit speler (misschien niet de beste) van de wereld.
(hij komt trouwens uit Belfast ) Clifden zie er trouwens ook fantastisch uit, daar kun je heel wat leuke tochtjes maken zag ik. Nou, tot de volgende keer, groeten aan allemaal