Sunday in Dublin

Ons hotel staat in de buurt van het uitgaanscentrum. Gisteravond was het al erg druk in de straat en dat bleef vannacht zo, tot een uur of 5... Een ongelooflijke hoeveelheid taxi's reed af en aan en voerde allerlei mensen (in diverse stadia van beschonkenheid) af. Deze mensen maakten helaas een hoop lawaai en ook de taxi's toeterden regelmatig, voor onze nachtrust was dit niet echt bevorderlijk. Rond een uur of drie heb ik uit het raam gehangen om een foto te maken

en Tanja maakte in de kamer naast mij dit filmpje...

Hopelijk gaat het vannacht niet weer zo, het is nu nl. al weer behoorlijk rumoerig... 

Om 7.45 uur besloten Tanja en ik om een ochtendwandeling te gaan maken. Het miezerde nog wel een beetje, maar we moesten er gewoon even uit. We gingen zonder plattegrond op stap en ons richtingsgevoel is gelukkig nog prima. Tegen 8.30 uur waren we weer terug. Rond die tijd zouden we gaan ontbijten en de rest van the family stond al op ons te wachten. De (volwassen) heren gingen voor het traditional full Irish breakfast. De rest koos de pancakes with mixed savoury fruit compote dusted with icing sugar.

Rond 10.00 uur vertrokken we lopend (toen nog in de regen) naar de Abbey Presbyterian Church.

Het is een mooie kerk, gebouwd in 1864 dankzij een donatie van de zakenman Alexander Findlater. Zijn naam werd dan ook met ere genoemd op een bordje in het portaal. Andere bordjes aan de muren noemden namen van andere personen die herdacht werden. Wij zagen onder meer een predikant die op de leeftijd van 44 was overleden in 1973 en de naam van een gemeentelid dat in 1912 met de Titanic is vergaan.

Deze kerk is ruim twee kilometer bij ons hotel vandaan, dus we hebben onze zondagse wandeling (v.v.) al gemaakt. Die voerde langs (en terug door) St. Stephen's Green, een stadspark, dat eerder als weiland en galgeveld heeft dienst gedaan, langs mooie winkelstraten en vele oude statige gebouwen. Gelukkig begon de dienst om 11.00 uur, zodat we rustig konden opstarten.

In de dienst ging, wegens vakantie van de predikant, dhr. Colin Lloyd voor, die "accredited preacher" is in de Presbyterian Church in Ireland. Zijn preek ging over Psalm 19, waarbij hij speciale aandacht gaf aan verzen 7 t/m 9. Hij volgde de tekst in zijn verklaring nauwgezet. De indruk ontstond dat hij niet 100% tevreden was met de in deze gemeente gebruikte bijbelvertaling (NIV UK voor de kenners) want tijdens zijn preek corrigeerde hij die voortdurend vanuit het Hebreeuws. Hij had weinig op met schriftkritische benaderingen van de tekst. Dergelijke gedachten noemde hij "utter rubbish". De muziek tijdens de dienst werd verzorgd door een dame, niet de vaste organist want die was afwezig. Zij speelde afwisselend op het orgel en de piano. De meerwaarde van de piano zagen wij niet zo. Het zingen bij het orgel ging in elk geval een stuk beter. Gelukkig werden wij geholpen door een mevrouw schuin links voor ons die vol overgave, uit volle borst en met gesloten ogen de liederen meezong. Ieder in de kerk kon haar horen. We konden ons niet aan de indruk onttrekken dat er enige rivaliteit tussen haar en de organiste ontstond wie de leiding had...

Het was al met al een genoegen om in deze mooie kerk deze dienst mee te maken.

Vanmiddag wilden we de evening prayer in Christ Church Cathedral bezoeken. Deze zou om 15.30 uur beginnen, rond 15.00 uur gingen we op pad. Toen we in de kerk aankwamen, bleek dat deze dienst wegens vakantie niet doorging! Dat maken nu in Nederland nooit mee...

In onze hotelkamer hebben we toen maar een e-dominee beluisterd. Dat ging gelukkig ook goed.

We hebben daarom nog maar een wandeling gemaakt langs de rivier de Liffy en over de Ha'penny Bridge. Deze brug heette oorspronkelijk de Wellington Bridge, maar heeft zijn bijnaam te danken aan het feit dat er na de opening in 1816 tol van een halve penning werd gevraagd. In 1919 werd de tol opgeheven, maar de bijnaam is gebleven.

Ook kwamen we nog langs Trinity College. Dit werd in 1592 gesticht door Elizabeth I op de plaats van een augustijnenklooster. Het was oorspronkelijk een protestantse universiteit en het duurde tot in de jaren zeventig van de 20e eeuw voor katholieken werden toegelaten. Tot de oud-studenten van Trinity behoren o.a. de politicus-filosoof Edmund Burke. Het terrein van Trinity vormt een oase van rust midden in de stad. De grootste attracties zijn de Old Library en het Book of Kells (het rijkst geïllustreerde manuscript van Ierland, rond 800 geschreven door Keltische monniken en bevat de vier evangeliën in het Latijn).

Onderweg schoot ik nog wat plaatjes van diverse voordeuren. De blauwe heeft mijn voorkeur ;-)

 Morgen (maandag) schijnt het een bank holiday te zijn. We gaan meemaken wat dat inhoudt...