Het Engelse Avontuur: Karten in Den Burg en wandelen in De Muy

Vandaag stond er voor de heren karten op het programma. De dames mochten uiteraard ook mee, om al dan niet mee te doen en/of van het terras toe te kijken. Ze bedankten alle drie voor de eer en vermaakten zich met wat luieren, lezen, winkelen en studeren (ik niet hoor).

Omdat Jan met die digitale Nederlandstalige kerkdiensten niets meer te doen heeft, hier een korte bijdrage van zijn hand:

De heren in ons gezelschap gingen karten op de buitenbaan bij Den Burg. Ze waren er een kwartier na opening, maar toen stond er al een rijtje. Geduld oefenen was dus nodig, maar na bijna anderhalf uur wachten waren ze dan toch aan de beurt voor hun 12 minuten als racemonsters. Over rondetijden wordt om redenen van discretie geen uitspraak gedaan, maar op een enkele spin en aanrijding na werd er stevig doorgereden. De karts halen op het rechte stuk dan ook zo'n 70 km/uur.

Een leuke ochtend was het zeker!

Tijdens de lunch ontmoetten we elkaar weer.

Vanmiddag maakten we een wandeling door De Muy, een ruig wild natuurgebied in de zuidwesthoek van de polder Eierland. De Muy is ontstaan door een gat in duinen bij een hevige storm. In tegenstelling tot bij de Slufter is het gat in de duinen hier wel gedicht. De aanleg van een dijk (in 1874) tussen de Slufter en De Muy heeft het landschap veranderd, omdat het zoute water verdween.

In dit gebied zitten al jaren veel lepelaars en aalscholvers. Die zagen wij niet. Wel diverse vlinders en andere insecten.

Op het bord aan het begin van het gebied stond dat er een plantje 'teer guichelheil' genaamd, zou bloeien. Alle roze bloeiende plantjes hebben we op de gevoelige plaat vastgelegd, maar het plantje in kwestie hebben we volgens mij helaas niet gevonden...