Tindevegen

Vanochtend liepen Tanja en ik een klein rondje in de regen onder de paraplu... Aan de overkant van de weg bij het hotel is een klein 'openluchtmuseum' waar diverse oude huisjes/schuurtjes staan, waarvan de oudste uit het begin van de 18e eeuw.

Daarna zaten we nog even te internetten bij de receptie, tot de rest zover was om te gaan ontbijten.

Rond 9.45 uur vertrokken we, inmiddels met mooi weer, richting de Tindevegen, een tolweg die de plaatsen Øvre Årdal en Turtagrø met elkaar verbindt.

Om daar te komen, moesten we door diverse tunnels. Een van ruim 6 km, een van 11,4 km en de langste: de Lærdalstunnel van 24,5 km! Dit is zelfs de langste tunnel van de wereld, tenminste van de tunnels waar je zelf met de auto doorheen rijdt.

Er is van 1995 tot 2000 aan de tunnel gebouwd. Totaal is 2,500,000 kubieke meter steen verwijderd tijdens de constructie.

Om de 6 km kom je in een soort blauwe grot met aan de randen geel licht, wat de illusie moet wekken van een opkomende zon. Dit alles om te zorgen dat chauffeurs niet in slaap vallen. Je doet er nl wel zo'n 20 minuten over om door de tunnel te rijden.

Er zijn overigens geen nooduitgangen in de tunnel. Als er iets gebeurd kun je de noodtelefoon gebruiken. Als je dat doet, wordt de tunnel direct afgesloten en het verkeer in de tunnel krijgt de melding 'turn and exit' te zien.

Maar gelukkig gebeurde er vandaag niets...

In Øvre Årdal stopten we voor een lunch.

En daarna zochten we even naar het begin van de Tindevegen. Die begon gelijk goed met heel wat haarspeldbochten. Omdat de regen inmiddels ook weer rijkelijk naar beneden kwam, zijn er daar geen foto's van.

Iets verder stopten we wel en wilde Lau even in de sneeuw staan, wat lukte. Maar het was wel weer behoorlijk koud, 7 graden...

Er is uitzicht op diverse bergtoppen zoals de Store Skagastølstind (2405 meter) en de Fannaråki (2068 meter). In de winter is de weg trouwens afgesloten.

In Turtagrø stopten we bij het gelijknamige hotel voor een drankje en bekeken we of er eventueel een alternatieve route voor de terugreis was. Dat is hier nl. niet zo vanzelfsprekend.

Terug reden we langs de Lustrafjord en namen we het pontje van Manheller naar Fodnes en reden opnieuw door alle lange tunnels. De route kwam daardoor weer uit op half boven- en half ondergronds ;-)

Rond 18.00 uur waren we terug in het hotel. Daar genoten we van een warme maaltijd. De meesten aten van het buffet. Matt en Freek hielden het bij a la carte.

Ondertussen zijn de ontbijtboxen voor morgenochtend besteld. We willen nl eerder vertrekken dan het buffet gereed staat.

Om 16.30 uur moeten we de boot van Kristiansand naar Hirtshals halen, dat wordt dus een lange dag in de auto.

Wordt vervolgd vanuit Denemarken!