Dag 11 - Bayeux en Colleville-sur-Mer

Om 8.00 uur startten Tanja en ik met een rondje over het strand voor ons vakantiehuisje.

Het strand voor ons huis maakt deel uit van Omaha Beach. Dit was de geallieerde codenaam en nu ook de lokale naam voor een van de vijf  landingszones (Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword) voor de invasie van Normandië op 6 juni 1944.

De landing op Omaha Beach leidde tot grote geallieerde verliezen. De inleidende bombardementen en beschietingen waren ontoereikend en hadden weinig schade aangericht. De ruwe zee verstoorde de organisatie van de landing doordat de meeste troepen op niet geplande locaties landden.

Bij Omaha Beach werd, net als bij Arromanches, een kunstmatige tijdelijke Mulberryhaven gebouwd.

Een van de pontons die destijds gebruikt is, ligt nog op het strand.

De Mulberryhaven is 6 maanden lang gebruikt.

Op sommige dagen in 1944 passeerden meer dan 24.000 man, 3500 voertuigen en 15.000 ton aan voorraden de brug. Dat was een enorme hoeveelheid voor een brug die binnen twee weken gebouwd is.

We zochten en vonden tussendoor ook nog mooie schelpen (ondertussen is de voorraad verviervoudigd ;-)

Na het ontbijt vertrokken we naar Bayeux.

Al is ons Engels beter dan ons Frans, toch wilden we ook een Franse protestantse gemeente bezoeken. Speurwerk op het wereldwijde web leerde ons dat de dichtstbijzijnde protestantse samenkomsten in Bayeux plaatsvinden, zo'n 25 minuten rijden van ons onderkomen. Behalve een eenvoudige website (http://eglisereformeebayeux.weebly.com/) heeft men ook een Facebookaccount (https://www.facebook.com/EgliseProtestanteBayeux/) en daar lazen we Nederlandse teksten. Enkele Nederlands sprekende leden of regelmatige bezoekers vertalen voor Nederlandstalige gasten elementen uit de dienst. De locatie van de kerk sprak ons ook aan, direct naast de kathedraal van Bayeux.

Dus klommen we vanochtend om kwart voor tien in de auto en reden naar Bayeux. Vlakbij de kathedraal vonden we een parkeerterreintje en zo zaten we kwart over 10 in het eenvoudige kerkje. De gasten waren in de meerderheid. De gemeente telt zelf niet veel meer dan 10 zielen van wie er ook enkele op vakantie waren.

Om half 11 begon de dienst. Er was geen organist of pianist in de zaal. Een van de gemeenteleden speelde daarom de melodie van het lied gedeeltelijk op zijn computer af, en na deze inzet zongen we a capella. Een aantal van de liederen waren psalmen uit het Geneefse psalter (psalm 98 en psalm 6 om precies te zijn), dus daar was de melodie helemaal geen probleem. Sommige andere liederen waren wat lastiger.

Er was een aantal schriftlezingen en gebeden. De schriftlezingen werden door een Nederlandse mevrouw ook in het Nederlands voorgelezen uit de NBV. Voorganger ("prédicatrice") was een oudere dame. Een Nederlandse man vertelde ons vooraf een samenvatting van haar verhaal, waardoor het beter te volgen was. De overdenking was naar aanleiding van de gelijkenissen van de parel en van de schat in de akker. Samengevat: de koopman die de parel zoekt verbeeldt Jezus, die er alles voor overhad om de waardevolle parel te kopen, en zo naakt aan het kruis terechtkwam. De persoon die in de akker een schat vindt, is de gelovige. Hij was gewoon bezig met de dingen van alle dag, zocht niet, maar vond wel. De schat vind je als je ontdekt dat je in de ogen van de koopman zelf die parel bent, waarvoor hij alles heeft opgegeven, zonder jouw toedoen. Hier speelt de verkiezing: waarom ik? Niet voor niets was een van de lezingen ook uit Romeinen 8. Vervolgens is het koninkrijk van God (daarover gaan de gelijkenissen) geen plaats of bezit, maar een roeping: te gaan waar God je roept of plaatst om daar met woord en daad een getuige te zijn van dit koninkrijk.

Na de dienst werden we onthaald op koffie en koek en spraken we wat met diverse aanwezigen.

Uit de kerk liepen we nog een rondje door en om de kathedraal van Bayeux.

Op 14 juli 1077 werd in Bayeux de romaanse kathedraal ingewijd. Het beroemde Tapijt van Bayeux werd in 1066 in opdracht van bisschop Eudes de Conteville gemaakt voor deze inwijding. Het beeldt de verovering van Engeland door de Normandiërs uit. De romaanse kathedraal ging in 1105 in vlammen op. Na een grote restauratie brandde het kerkgebouw in 1160 opnieuw af. Alleen de  decoratie van het schip en de crypte van de oude kathedraal bleven na deze brand behouden, de rest van de kathedraal moest wijken voor een verbouwing in gotische stijl.

Daarna gingen we in de richting van ons vakantiehuisje voor een lunch en relaxten we op ons terras.

Aan het eind van de middag reden we naar Colleville-sur-Mer.

Boven in de duinen achter Omaha Beach bij Colleville-sur-Mer ligt een Amerikaanse begraafplaats. Op 8 juni 1944 stichtte het Amerikaanse leger de eerste tijdelijke begraafplaats in St. Laurent. Dit was de eerste Amerikaanse begraafplaats op Europese bodem ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog werd de huidige begraafplaats gevestigd. Frankrijk heeft het stuk land waar de begraafplaats zich bevindt toegekend aan de Verenigde Staten en sindsdien is dit grondgebied in leengebruik bij de Amerikaanse overheid.

Op de begraafplaats liggen 9.387 Amerikaanse soldaten (waaronder vier vrouwen) begraven waarvan één soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. Er zijn 307 ongeïdentificeerde mensen begraven. Drie graven zijn gedecoreerd met de 'Medal of Honor'. Een davidster siert de graven van degene die het Joodse geloof beleden (149 sterren) en een Latijns kruis voor alle anderen (9238 kruizen).

Iets na 17.00 uur werd de vlag met enig ceremonieel gestreken.

Toen we hier ooit met de ouwelui waren, werd pa door een oude heer gemaand z'n pet tijdens deze gebeurtenis af te nemen.

Daarna reden we huiswaarts en werd er gekookt (ja, we kunnen het nog steeds ;-) en aansluitend een kerkdienst in ons huisje belegd.

In de loop van de avond maakten we nog een wandelingetje over het strand.

En fotografeerde Mat deze kwal. De regenboogfoto hierboven is trouwens ook van zijn hand.

Sleep well!