Omdat we de noordkust van het eiland nog niet helemaal bekeken hadden, stond dat vandaag op het programma.
Rond 10.00 uur vertrokken we vanaf het hotel. Het eiland is 16 km breed en 10 km hoog, de bestemming is welke kant je ook uit gaat snel bereikt.
De eerste stop was bij Bonne Nuit Bay. In deze baai vonden zeelieden een veilige schuilplaats voor de nacht, vandaar de naam.
We reden verder naar het westen, over de Route du Nord. Deze weg is in de Tweede Wereldoorlog op last van de Duitsers grotendeels aangelegd door de toen werkloze bevolking.
Vanaf de weg een prachtig uitzicht!
Vervolgens stopten we bij een parkeerplaats, waarvandaan je lopend naar de Devil's Hole kunt, een grot van 30 meter breed en 60 meter diep.
De zee heeft hier het zachte gesteente weggesleten, zodat het harde graniet is overgebleven.
Helaas namen we het verkeerde wandelpad, zodat we wel de beloofde schapen zagen (meerdere zelfs), maar niet de bewuste grot.
Ook hier weer een prachtig uitzicht.
In de verte konden we het eiland Sark nog net zien.
Toen Helier de Carteret in 1565 toestemming van Elizabeth I had gekregen om Sark te koloniseren, ging hij met 39 families op pad. Op weg naar Sark verging een van de schepen op de Pierres de Lecq, een rotsformatie voor de kust bij het plaatsje St. Mary. Sinds die tijd wordt dat punt de Paternoster Rocks genoemd, omdat zeelieden voortaan in de buurt van deze verraderlijke rots het 'Onze Vader' baden.
Daarna spoedden we ons naar St. Brelade. Daar werden we nl. om 13.00 uur verwacht voor een tocht met een ribboat!
Met een lege maag kun je natuurlijk niet op pad!
De boot lag al gereed in de baai, dus toen we allemaal voorzien waren van waterdichte jassen en zwemvesten, konden we aan boord.
We voeren met max 45 km/uur over soms best wel hoge golven (tot zo'n 1,5 meter).
Corbière Point zagen we nu vanaf het water.
Op het rotseilandje Ile au Guerdain ligt Janvrin's Tomb.
Philippe Janvrin was een zeekapitein, afkomstig van Jersey, die hier begin 18e eeuw voor anker lag. Omdat aan boord de pest was uitgebroken, mocht niemand aan land. Alle bemanningsleden stierven en vonden hun graf in de golven. Janvrin overleed als laatste. Zijn lichaam vond een tijdelijke rustplaats op het eilandje.
Een uurtje later klommen we weer aan land.
Freek en Arjen zwommen gelijk nog even.
Daarna relaxten we wat in het hotel. Tegen zessen wandelden we een kleine 2 km naar Roseville Bistro.
Via een omweg langs de havens liepen we weer terug.
En zagen dat de veerboot al klaar lag ;-)
En konden we nog precies een blik werpen op het Elizabeth Castle.
Ondertussen is er al het een en ander ingepakt en nemen we morgenochtend vroeg de boot naar Saint-Malo.
Helaas hebben we geen wifi in ons huisje in Normandië...
De blog zal dus met een iets mindere regelmaat verschijnen.
Leuk om al je belevenissen weer te volgen! En de interessante toelichtingen bij wat je bezocht hebt. Normandië zal ook wel genoeg moois in petto hebben! Geniet er heerlijk van hè! Ik heb nu ook vakantie, weer lekker vier weken. Als het niet te hard waait kom ik morgen ff een wijntje doen. 😉
BeantwoordenVerwijderen