Dag 4 - Sunday@Guernsey

Om 8.00 uur starten Tanja en ik met een rondje langs de baai.

Tegen 8.30 uur verzamelden we aan de ontbijttafel, waar 3 personen voor pancakes en 3 personen voor full English breakfast gingen.

Daarna stapten we in de auto richting Saint Peter Port.

Bij de voorbereiding van onze reis hadden we natuurlijk ook het internet afgezocht om een kerk te vinden. Gelijk sprong een bekende naam in het oog: die van Spurgeon! In St. Peter Port bevindt zich namelijk de al meer dan 100 jaar oude Spurgeon Baptist Church (www.spurgeonchurch.org.uk). Gisteren hadden we al even gezocht en een oud geveltje met '1899' en Spurgeon Memorial Baptist Chapel gevonden. Dus reden we er vanochtend 'achter mekaar' naar toe. We werden hartelijk welkom geheten door enkele dames, die vroegen waar we vandaan kwamen. De kerk druppelde langzaam steeds voller, tot er uiteindelijk ruim 50 personen waren. Enkele met kleine kinderen, en ook een stel met de hond. Geen probleem allemaal.

De oudere dames waarschuwden ons al: het zou vandaag geen traditionele dienst worden. Ze vonden het kennelijk belangrijk dat wij wisten dat dit niet normaal is... De Youth Church sloot het seizoen af en het werd een interactieve dienst waarin deze kinderen een belangrijke rol zouden spelen. En zo geschiedde. Het relatief kleine groepje kinderen, een stuk of 8, dat in de als ik het goed begreep 2 groepen van de Youth Church een rol speelde kreeg veel aandacht. De kleine kinderen hadden de ark van Noach op een vel papier geknutseld en beantwoordden vragen over het verhaal dat daarbij hoort. Nou ja, eigenlijk werden vrijwel alle vragen door een bijdehand klein mannetje beantwoord; de rest wist of durfde niet. Ook de andere kinderen kwamen nog naar voren en kregen ook een presentje. Een meisje uit de oudere groep mocht ook nog een lied voor ons zingen en deed dat niet onverdienstelijk. Tussendoor was er nog een korte uitleg over het werk van Tear Fund in Nepal, waar de mensen sanitaire hygiëne wordt aangeleerd om zo ziekte en sterfgevallen terug te dringen. De gemeente sponsort dit. We zagen een filmpje dat dit werk illustreert.

Naast alle bijzonderheden, enkele korte gebeden en de zang van diverse liederen uit de praise-categorie, begeleid op keyboard, gitaar en drums, nam pastor John Ogier nog kort het woord. Hij sprak over Johannes de Doper. Ook dat ging vanochtend interactief. Hij had enkele beelden uit een film over Johannes de Doper op de beamer gezet en stelde er vragen over, sommige aan de kinderen, andere aan de ouderen. Zo kon hij testen of ze op hadden gelet tijdens zijn eerdere preken... Johannes doopte door onderdompeling ('total immersion'), dat vonden ze als baptisten natuurlijk erg belangrijk. Mooi was de gedachte die hij eraan verbond: Jezus doopt volgens Johannes met de Heilige Geest, en dat is dus ook totale onderdompeling en niet slechts een beetje sprenkelen.

Na de dienst spraken we bij koffie en koekje nog even na met diverse aardige mensen.

Vervolgens liepen we nog een klein rondje door The Town, langs de haven richting het Liberation Monument.

Op het monument, in 1995 door Prins Charles onthuld, staan de woorden van Winston Churchill: '... and our dear Channel Islands are also to be freed today'. Op 9 mei wijst de schaduw van de obelisk precies aan hoe laat de bevrijdingstroepen landden en welke wapenfeiten op welke tijdstippen volgden.

Daarna reden we terug naar ons hotel. In de middag maakten we een kustwandeling.

Die voerde langs:

La Varde Signal Rock

Vanaf deze plek werd er o.a. door de vrouwen van de vuurtorenwachters geseind naar de vuurtoren. De vuurtorenwachters verbleven met z'n tweeën vier weken lang in de vuurtoren en werden dan afgewisseld door een ander duo.  

Fort Pezeries

Op deze plek staat vermoedelijk vanaf 1680 al een fort. Aan het begin van de 19e eeuw, toen een Franse invasie dreigde, is het fort versterkt. Ook de Duitsers hebben hier hun sporen nagelaten.

Table des Pions

Iedere drie jaar trok een processie over het eiland  om de staat van de wegen te bekijken. De Table des Pions was een van de plaatsen waar gestopt en iets gegeten werd. Lokaal staat deze plaats bekend als The Fairy Ring en zijn er veel verhalen over fairies en witches die elkaar hier ontmoeten...

The Hanois Lighthouse

De vuurtoren is vanaf 8 december 1862 in gebruik, is 33 meter hoog en heeft een diameter van 9,8 meter. Het licht heeft een reikwijdte van 20 zeemijlen.

Pleinmont Tower

Deze toren is door de Duitsers gebouwd en gebruikt in de periode 1942 - 1945.

Batterie Dollman Gun Pit.

Daarna liepen we binnendoor weer richting het hotel, waar we op het terras wat relaxten en van het mooie weer genoten.

Op internet en rondrijdend hadden we gisteren nog twee interessante kerken ontdekt: de Strict Baptist Chapel (voor de kenners: niet aangesloten bij de Gospel Standard, voor zover ik kon nagaan) en een kerkje met de prachtige naam La Villiaze Evangelical Congregational Church, dat zichzelf naast die lange naam ook nog kenschetst met de termen independent en gereformeerd, blijkens http://lavecc.net. We kozen voor de laatste. Later ontdekten we dat aan dit lijstje ook nog de term baptist kan worden toegevoegd.

De gemeente komt bijeen in een, aan de buitenkant best fraai, eenvoudig wit kerkje. We werden hartelijk ontvangen en kregen gelijk brochures, waaronder een over de geschiedenis van de kerk. Die bestaat al 200 jaar maar omdat men vroeger weinig bijhield en voor of tijdens de bezetting in WO II veel verloren ging, is met name informatie over de naoorlogse geschiedenis bekend. De dienst was traditioneel te noemen. Vier gebeden, vier liederen uit de bundel Grace hymns (door de vrouw van de pastor begeleid op een elektronisch orgel), waarvan we dan wel alle coupletten zongen, een schriftlezing en een stevige preek. Pastor Tim Berry preekte over Psalm 14 en verdeelde zijn preek in drieën, met mooi allitererende kopjes, alweer traditioneel dus: Reject, resist en rejoice. Ofwel: de natuurlijke mens verwerpt God en weerstaat God en zijn medemens. Daar is de ellende in deze wereld aan te wijden. David noemt zo iemand dwaas. Niet naar zijn intellect, of zijn emotionele intelligentie, maar wel naar zijn "spirituele intelligentie". Door het geloof wordt de hoop gevestigd op Israëls verwachting, Jezus, door wiens werk en verdienste wij dan gaan roemen in God.

Na de dienst waren de aanwezigen, het waren er niet zoveel, ongeveer 30 inclusief ons, weer erg in ons geïnteresseerd. We kregen van diverse van hen een hand. Een aardige mevrouw vertrouwde ons toe dat het bemoedigend was gasten te hebben, zeker wat jongere. Het bleek dat enkele gemeenteleden in Nederland waren geweest. Een aardige heer kende zelfs mensen en organisaties in Nederland die wij ook kenden. Hij wilde ook onze namen weten, ongetwijfeld om die later weer met de volgende Nederlandse gasten te delen. Na enig napraten namen we afscheid en keerden terug naar ons hotel...

...waar we rond 20.00 uur ons diner nuttigden.