woensdag 15 augustus 2018

Dag 17 - Gairloch - Kinlochleven

Eigenlijk zijn we de hele vakantie al bezig om naar huis te gaan, maar vandaag nog net iets meer ;-)

Om 8.30 uur zaten we weer in de ontbijtzaal met mooi uitzicht op het Loch. Helaas zagen we ook vandaag de zeehonden niet.
Na het ontbijt werden de laatste spullen bij elkaar gezocht en vertrokken we naar Kinlochleven.
We reden eerst nog een eindje naar het noorden, om de NC 500 vol te maken. We misten nog het stuk tussen Aultbea en de aansluiting met de A835. Dat kunnen we nu dus ook weer afvinken!








Die Schotten vinden die wegwerkzaamheden zelf ook een ramp.



In Beauly stopten we voor een lunch en keken nog even in een kringloopwinkel rond. 


We passeerden vandaag diverse bezienswaardigheden. Maar het was overal zo verschrikkelijk druk, zodat we maar gelijk doorreden naar Kinlochleven.

We reden een hele tijd vlak langs het 37 km lange Loch Ness, bekend van het gelijknamige monster. Ook vandaag waren er weer heel wat mensen op de been die hoopten 'Nessie' te spotten, vanaf het water, vanaf diverse parkeerplaatsen, maar helaas, no such luck...


Ook passeerden we het Commando Memorial, een standbeeld voor de Britse Commandatroepen die gedurende de 2e Wereldoorlog in dit gebied trainden.


Bij Fort William kwamen we nog in een soort file terecht.
Rond 16.00 uur waren we dan in ons guesthouse Tigh na Cheo (the house in the mist) in Kinlocleven.
De weg waarover het plaatsje te bereiken is, is in de 1e Wereldoorlog door Duitse krijgsgevangenen aangelegd. Tot die tijd was Kinlochleven alleen per boot bereikbaar.


In het dorpje aten we een hapje. Jan had al wat haggis bij z'n ontbijt. Arjen bestelde het nu als hoofdgerecht.




In Kinlochleven heeft een grote aluminiumsmelterij gestaan en een waterkrachtcentrale, waardoor dit dorp als eerste ter wereld geheel op elektriciteit aangesloten was. De huizen, die veel op elkaar lijken, waren voor het personeel.
Inmiddels zijn de bedrijven verdwenen en zoeken ze naar nieuwe mogelijkheden. In het gebouw op de foto hierboven zit The Ice Factor (ijsklimwand).









Morgenochtend 7.30 uur zitten we aan het ontbijt. 
Eind van de middag hebben we nl. een boot te halen in Newcastle. 

1 opmerking:

  1. Hallo alweer, Tot nu toe was het een reis waar ik volop van genoot, jammer dat je aan de terugweg moet beginnen, maar ja aan alles komt een einde. Tot morgen.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.