You never walk alone...

Om 6.45 uur werd ik wakker van de zon die in m'n kamer scheen. Met zo'n uitzicht, kun je natuurlijk niet anders dan genieten!

Een uur later vertrokken Tanja en ik voor onze gebruikelijke ochtendwandeling. Onderweg maakte Tanja nog een aantal foto's.

Rond 8.30 uur waren we terug en gingen we lekker ontbijten. Er is een buffet, maar je kunt ook een gerecht van de kaart bestellen. De meesten gingen weer voor pannenkoeken, de heren voor het full Irish breakfast en ik koos deze ochtend voor porridge (havermout). Erg lekker!

Het weer is prima vandaag, dus tijd voor een wandeling. Bij het plaatselijke supermarktje kochten we wat broodjes en water voor een heuse picknick (ja, ja!) en rond 10.15 uur vertrokken we.

Vanuit Ballycotton loopt een onverhard wandelpaadje langs het stukje van de Atlantische Oceaan dat ook wel Keltische zee wordt genoemd. Het wordt de Ballycotton Cliff Walk genoemd. En die naam omschrijft het pad goed.

Het loopt bovenlangs de kliffen en biedt op een zonnige dag als vandaag een mooi uitzicht op zee, land, rotsen, kleine baaitjes, zeilboten, vissersbootjes en vogels. Op de uitstekende rots die "the Hump" of "Spine Cop" wordt genoemd aten we onze broodjes op. In totaal lieten we 7,6 km onder onze wandelschoenen doorgaan.

Arjen, Anne Laura en Freek hebben net nog even gezwommen.

Straks gaan we nog een hapje eten op het terras bij het hotel.

Morgen gaan we weer verkassen, naar Sneem.