Risør

Vanochtend werden Tanja en ik tijdens onze ochtendwandeling vergezeld door Matt en Freek. We liepen een rondje langs het fjord, van het strandje naar de ligplaatsen van de boten (waar er een aantal ook van te huur zijn) en genoten van de mooie natuur.

In de parkwinkel kochten we verse broodjes, zowel voor het ontbijt als voor de lunch.

Rond 10.30 uur waren we klaar voor vertrek. Vandaag bezochten we het dorpje Risør, dat bekend staat als 'het witte plaatsje van Skagerrak'. Dit omdat er langs de Solsiden (de zonnige kant) en de Innsiden (de binnenkant) van de haven een rij witte koopmans- en redershuizen staat.

Risør was een klein vissersplaatsje, totdat in de 15e eeuw Nederlandse zeilschepen de haven binnenvoeren en ontdekten dat er hier voldoende hout aanwezig was en er een levendige handel ontstond.

We liepen een rondje rond de haven en aten daar onze meegebrachte boterhammetjes op. Sommigen van het reisgezelschap hadden behoefte aan een bakje koffie, zodoende kwamen we toch weer op een terrasje terecht.
Ook bleek er een kringloopwinkel te zijn...

Toen we het dorpje inliepen, kwam er een meneer naar ons toe, die zei dat de kerk vanaf 12.00 uur open was voor bezoek. Het leek ons dus wel aardig om daar nog even te kijken. De witte houten kerk heet Den Hellige Ånds Kirke (kerk van de Heilige Geest) en is in 1647 gebouwd. We moesten van de gids in een bankje vooraan komen zitten en daarna vertelde hij over de geschiedenis van de kerk. Dat deed hij erg leuk.

Oorspronkelijk was er geen kerk in Risør. De mensen moesten zo'n 18 km reizen om bij een kerk te komen. In 1646 werd er een petitie overhandigd aan de koning Christiaan IV waarin de inwoners verzochten om een eigen kerk. Ze beloofden de kerk zelf te betalen, evenals de kosten voor het onderhouden van een predikant. De koning vond dit goed en een jaar later was de kerk al gereed.

Het orgel komt uit Nederland en staat in de kerk sinds 1743. De bouwer, Kristoffer Gloger, vond Risør zo'n mooi plaatsje dat hij er bleef en 20 jaar lang de eerste organist van de kerk was.

Het altaarstuk is een spiegelbeeldkopie van een schilderij van Rubens en was oorspronkelijk bedoeld voor een kerk in Riga. Het is gevonden in een scheepswrak, ergens tussen de scheren voor de kust van Risør. In een veiling werd het gekocht door meneer Falck, die het vervolgens aan de kerk schonk.

In het middenschip hangt een schip: een replica van het oorlogsschip Najaden, ooit het grootste schip van de Noors-Deense marine. De Najaden zonk in de slag om Lyngør in 1812.

In de kerk zijn vier galerijen. De gids vroeg Anne Laura om de galerij rechts voorin te beklimmen. Dit was de galerij van 'aunt Thea', een ongetrouwde vrouw, die haar hele leven op die plaats gezeten heeft. Ze hield de rest van de kerkgangers goed in de gaten en als er iemand eens een dienstje oversloeg, kwam ze navragen waarom die persoon niet in de kerk was. Ook was er een galerij voor de zeelieden. Zij zaten zo opgesteld dat ze geen last hadden van de predikant en hij niet van hen ;-)

Matt werd gevraagd om de preekstoel te beklimmen. Aan de hemel van de kansel hangt een duif. Toen er eens een lange predikant voor ging, stootte hij zijn hoofd tegen de duif. Daarna is de kansel verbouwd en hangt de duif hoger.

Om de kansel heen worden de christelijke deugden afgebeeld: gebed (oratio), geduld (patienta), geloof (fides), hoop (spes), liefde (caritas), gerechtigheid (iivstitia), voorzichtigheid (prudentia) en kracht (fortitvdo).

Toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen, zei hij dat Risør eigenlijk 'klein Nederland' is. Het orgel in de kerk kwam uit Nederland, verder het schilderij dat op het altaar stond en toen het dorp tot 2x toe voor een groot deel afbrandde, kwamen er Nederlandse timmerlieden voor het herstelwerk. De Nederlanders hebben Risør letterlijk op de kaart gezet. In de 16e eeuw tekende een bekende Italiaanse kaartentekenaar tussen Stavanger en een andere bekende plaats (die ik nu even niet meer weet) alleen Risør in, dit kwam door de levendige handel in hout.

We bedankten onze gids hartelijk voor de leuke rondleiding. Anne Laura schreef een paar zinnen in het guestbook en Arjen stopte een financiële bijdrage in 'the old poorbox', die al meer dan 360 jaar in gebruik is. De opbrengst wordt nowadays besteed aan het onderhoud van de kerk.

Daarna reden we langs een supermarkt en kochten ingrediënten voor ons avondeten. Verder werd er een bootje gehoord en spelevaarde men wat op/in het fjord.